Araştırma Makalesi
Yıl 2021,
Cilt: 6 Sayı: 2, 71 - 84, 25.10.2021
Öz
Bu çalışma Mısır’ın 2011 yılında yaşadığı devrim sonrasında içine girdiği sürecin demokratikleşme ile bağlantısı olup olmadığını, bu süreçte yer alan aktörlerin demokratikleşmeyle olan ilişkisini, demokratikleşme teorileri bağlamında incelemiştir. Geçiş teorisinin ağırlıkta olduğu bu inceleme sonucu; devrim sonrasında aktörler arasında sağlanamayan uzlaşının demokratikleşme sürecini etkilediği, bunun sonucunda yaşanan darbeyle geçiş sürecinin sona erdiği sonucuna varılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Abdulcelil, T. (2012). Mısır’da devrimin ayak sesleri. İstanbul: Yarın yayınları.
- Acemoğlu, D. ve Robinson J. A. (2016). Diktatörlük ve demokrasinin ekonomik kökenleri. (E. Tutu, S. Kurdoğlu ve Ü. Tatlıcan, Çev.) İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
- Akgün, B. ve Özşahin, C. (2011). Soğuk savaş sonrası dünyada demokratik konsolidasyon sorunu: teorik bir çerçeve arayışı. Uluslararası İlişkiler, 7(28). 31-57. http://www.uidergisi.com.tr/wp-content/uploads/2013/02/soguk-savas-sonrasi.pdf
- Anderson, L. (2014). Otoriter miraslar ve rejim değişikliği: Arap dünyasında siyasi geçişi anlamaya doğru F. A. Gerges (Ed). Yeni Ortadoğu (ss. 61-80). İstanbul: Matbuat Yayın Grubu.
- Chacraft, J. (2014). Mısır’da 25 Ocak ayaklanması, hegemonya yarışı ve yoksulların patlaması. F. A. Gerges (Ed). Yeni Ortadoğu (ss. 183-210). İstanbul: Matbuat Yayın Grubu.
- Cole, J. (2014). Mısır’ın modern devrimleri ve Mübarek’in düşüşü. F. A. Gerges (Ed). Yeni Ortadoğu (ss. 81-101). İstanbul: Matbuat Yayın Grubu.
- Diamond, L. J. (1990). Three paradoxes of democracy. Journal of Democracy, 1(3), 48-60. Project MUSE.
- Gerges, F. A. (2014). Bir kırılma. F. A. Gerges (Ed). Yeni Ortadoğu (ss. 19-60). İstanbul: Matbuat Yayın Grubu.
- Guo, S. (1999). Democratic transition: A critical overview. Issues&Studies 35(4), 133-148. http://online.sfsu.edu/sguo/Renmin/June%2029_transition/Democratic%20Transition_Sujian%20Guo.pdf
- Gürsoy, Y. (2014). Rejim değişiklikleri: Otoriterleşme ve demokratikleşme. Sayarı, S. ve Bilgin, H. (Ed), Karşılaştırmalı siyaset: Temel konular ve yaklaşımlar (ss. 75-99). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
- Hawkins, D. (2001). Democratization theory and nontransitions: Insights from Cuba. Comparative Politics, 33(4). 441-461. JSTOR.
- Hood, S. J. (2015). Political development and democratic theory: rethinking comparative politics (2.nd. Ed.). London and New York: Routledge.
- Hove, M. and Ndawana, E. (2017). Regime change agenda: the Egyptian experience from 2011 to 2015. Contemporary Arab Affairs, 10(1). 32-50. doi: 10.1080/17550912.2017.1279386.
- Huntington, S. P. (1996). Üçüncü dalga: yirminci yüzyıl sonralarında demokratlaşma. (E. Özbudun, Çev.). Ankara: Yetkin Yayınları.
- Inglehart, R. and Welzel, C. (2009). How development leads to democracy. Foreign Affairs, 88(2). 33-48. JSTOR.
- Mercan, M. H. ve Kılavuz, M. (2017). Tunus’ta demokratikleşme ve elit eeorisi. Uluslararası İlişkiler, 14(55). 75-92. https://www.uidergisi.com.tr/source/JUI_2017_55_75_92.pdf
- Miller, E. L., Martini, J., Larrabee, F. S., Rabasa, A., Pezard, S., Taylor, J. E., and Mengistu, T. (2012). Democratization in the Arab World: Prospects and lessons from around the globe. Santa Monica: RAND Corporation.
- Munck, G. L. (1994). Democratic transitions in comparative perspective. Comparative Politics 26(3), 355-375. JSTOR.
- Owen, R. (2014). Mısır ve Tunus: Diktatörlerin devrim yoluyla düşürülmesinden yeni bir anayasal düzen kurma mücadelesine. F. A. Gerges (Ed). Yeni Ortadoğu (ss. 295-312). İstanbul: Matbuat Yayın Grubu.
- Özbudun, E. (1993). Demokrasiye geçiş sürecinde anayasa yapımı. Ankara: Bilgi Yayınevi.
- Pace, M. and Cavatorta, F. (2012). The Arab uprisings in theoretical perspective-an introduction. Mediterranean Politics, 17(2). 125-138. doi: 10.1080/13629395.2012.694040.
- Potter, D. (1997). Explaining democratization. In D. Potter, D. Goldblatt, M. Kiloh and P. Lewis (Eds.), Democratization (pp. 1-40). Cambridge: Polity Press.
- Pridham, G. (2000). The dynamics of democratization: a comparative approach (1.st. Ed.). London & New York: Continuum.
- Schmidt, M. G. (2002). Demokrasi kuramlarına giriş. (M. E. Köktaş, Çev.). Ankara: Vadi Yayınları.
- Schmitter, P. C. and Karl, T. L. (1991). What democracy is and is not?. Journal of Democracy, 2(3), 75-88. doi: 10.1353/jod.1991.0033
- Schumpeter, J. A. (2007). Kapitalizm, sosyalizm ve demokrasi. (H. İlhan, Çev.). Ankara: Alter Yayıncılık.
- Stepan, A. and Linz, J. J. (2013). Democratization theory and the Arab Spring. Journal of Democracy, 24(2). 15-30. https://www.journalofdemocracy.org/wp-content/uploads/2013/04/Stepan-24-2.pdf
- Telci, İ. N. (2013). Mısır devrimi sözlüğü. İstanbul: Açılımkitap.
- Whitehead, L. (2002). Democratization: theory and experience (1.st. Ed). New York: Oxford University Press.
Toplam 29 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 25 Ekim 2021 |
| Gönderilme Tarihi | 15 Nisan 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021Cilt: 6 Sayı: 2 |