Öz
İş doyumu, bilimsel
literatürde 1900’lü yıllardan itibaren ele alınmıştır. Çeşitli iş gruplarının
iş doyumu araştırılmıştır. Ancak ruh sağlığı çalışanlarının iş doyumu üzerine
yeterli çalışma yapılmamıştır. Özellikle, oyun terapistlerinin iş doyumu
üzerine literatürde herhangi bir araştırmaya rastlanmamıştır. Bu çalışmada
Türkiye’de görev yapmakta olan oyun terapistlerin iş doyumları ve bunu
etkileyen bazı faktörler araştırılmıştır. Çalışmada eğitim düzeyinin, sosyo-ekonomik
düzeyin, mezun olunan alanın, eğitimcinin, bu alandaki tecrübenin, oyun
terapisinden elde edilen gelirin, mesleğin saygınlığının, bu alanda alınan
eğitim süresinin, süpervizyonların ve haftalık yapılan seans sayısının iş
doyumu üzerindeki etkisine bakılmıştır. Araştırmanın evreni Türkiye’de görev
yapan oyun terapistleridir. Araştırma kapsamında 77 oyun terapistine
ulaşılmıştır. Oyun terapistlerinin iş doyumunu belirlemek amacıyla Minnesota İş
Doyum Ölçeği kullanılmıştır. Veriler t-testi, Kruskal Wallis-H ve Pearson
Korelasyon katsayısı teknikleri kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırmada
oyun terapistlerinin iş doyumunun yüksek olduğu bulunmuştur. İş doyumu ile
eğitim düzeyi, sosyo-ekonomik düzey, eğitimci, alandaki tecrübe, mesleğin
algılanan saygınlığı ve alınan süpervizyonlar arasında anlamlı bir ilişki
görülmemiştir. PDR mezunlarının, oyun terapisinden daha fazla gelir elde
edenlerin, eğitim süresi yüksek olanların ve haftalık seans sayısı fazla
olanların iş doyumu daha yüksek düzeyde bulunmuştur.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Akın, U. ve Koçak, R. (2007). Öğretmenlerin sınıf yönetimi becerileri ile iş doyumu arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 51, 353-370.
- Akpınar, A. T. ve Taş, Y. (2011). Acil servis çalışanlarının tükenmişlik ile iş doyum düzeyleri arasındaki ilişkiyi belirlemeye yönelik bir araştırma. Türkiye Acil Tıp Dergisi, 11(4), 161-165.
- Aksoy, N. ve Polat, C. (2013). Akdeniz Bölgesindeki bir ilde üç farklı hastanenin cerrahi birimlerinde çalışan hemşirelerin iş doyumu ve etkileyen faktörler. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 10(2), 45-53.
- Altınkurt, Y. ve Yılmaz, K. (2014). Öğretmenlerin mesleki profesyonelliği ile iş arasındaki ilişki. Sakarya Üniversitesi Eğitim Dergisi, 4(2), 57-71.
- Association for Play Therapy (2016). Play therapy makes a difference. http://www.a4pt.org/?page=ptmakesadifference adresinden alınmıştır.
- Aydın, A., Uysal, Ş. ve Sarıer, Y. (2012). The effects of gender on job satisfaction of teachers: a meta-analysis study. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 46, 356-362.
- Aytekin, A. ve Kurt, F. Y. (2014). Yenidoğan Yoğun Bakım Kliniği’nde çalışan hemşirelerde iş doyumu ve etkileyen faktörler. İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hastanesi Dergisi, 4(1), 51-58.
- Babaoğlu, Ü. T., Cevizci, S. ve Arslan, M. (2012). İstanbul’da çalışan veteriner hekimlerin iş doyumu ve tükenmişlik düzeyleri. Kafkas Üniversitesi Veterinerlik Fakültesi Dergisi, 18(4), 599-604.
- Baycan, A. (1985). An analysis of several aspects of job satisfaction between different occupational groups. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Boğaziçi Üniversitesi, İstanbul.
- Birgili, F., Salış, F. ve Özdemir, S. (2010). Sağlık çalışanlarının iş doyumunu etkileyen bazı faktörlerin incelenmesi. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 13(2), 27-37.
- Çekin, A. (2013). Kuran kursu öğreticilerinin iş doyum düzeyinin farklı değişkenler açısından değerlendirilmesi. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve idari Bilimler Dergisi, 1(2), 23-34.
- Çelen, Ü., Piyal, B., Karaodul, G. ve Demir, M. (2004). Ankara Onkoloji Eğitim Hastanesi’nde çalışanların iş doyumu. Hacattepe Sağlık İdaresi Dergisi, 7(3), 296-318.
- Dağdeviren, N., Musaoğlu, Z., Ömürlü, İ. K. ve Öztora, S. (2011). Akademisyenlerde iş doyumunu etkileyen faktörler. Balkan Medical Journal, 28(4), 69-74.
- Dikmen, A. A. (1995). İş doyumu ve yaşam doyumu ilişkisi. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 50(3), 115-140.
- Eğinli, A. T. (2009). Çalışanlarda iş doyumu: Kamu ve özel sektör çalışanlarının iş doyumuna yönelik bir araştırma. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 23(3), 35-52.
- Ekşi, H., Ismuk, E. ve Parlak, S. (2015). Okul psikolojik danışmanlarında iş doyumunun yordayıcısı olarak psikolojik danışma özyeterliği ve dinlenme becerileri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(2), 84-103.
- Gigantesco, A., Picardi, A., Chiaia, E., Balbi, A. ve Morosini, P. (2003). Brief report: Job satisfaction among mental health professionals in Rome, Italy. Community Mental Health Journal, 39(4), 349-355.
- Güçlü, N. ve Zaman, O. (2011). Alan dışından atanmış rehber öğretmenlerin iş doyumları ile örgütsel bağlılıkları arasındaki ilişki. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 9(3), 541-576.
- Hamamcı, Z., Oskargil, E. ve İnanç, N. (2004). Okullarda çalışan psikolojik danışmanların mesleki yönden kendilerini geliştirmeleri ve mesleki doyumları ile ilişkinin incelenmesi. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı,Malatya.
- Havle, N., İlnem, M. C., Yener, F., ve Gümüş, H. (2008). İstanbul’da çalışan psikiyatristlerde tükenmişlik, iş doyumu ve bunların çeşitli değişkenlerle ilişkisi. Düşünen Adam, 21(1-4), 4-13.
- Hyrkas, K. (2005). Clinical supervision, burnout and job satisfaction among mental health and psychiatric nurses in Finland. Issues in Mental Health Nursing, 26(5), 531-556.
- Kağan, M. (2010). Ankara ı̇lı̇ndekı̇ devlet ve özel ı̇lköğretı̇m okulları ı̇le rehberlik ve araştırma merkezlerinde çalışan rehber öğretmenlerin ı̇ş doyumlarının incelenmesi̇. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 30-55.
- Karababa, A. ve Kapıkıran, N. A. (2014). Psikolojik danışmanlarda olumlu-olumsuz mükemmeliyetçilik düzeylerinin iş ve yaşam doyumunu yordamadaki rolü. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 5(42), 138-147.
- Piyal, B., Çelen, Ü., Şahin, N. ve Piyal, B. (2010). Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde çalışanların iş doyumu. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası, 53(4), 241-250.
- Tor, S. S. (2011). Örgütlerde iş tatminini etkileyen demografik faktörler ve verimlilik: Karaman gıda sektöründe bir uygulama. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi, Karaman.
- Ursula, M., Steven, P. S. (1998). Organzational and individual factors influencing job satisfaction and burnout of mental health workers. Social Work in Health Care, 28(2), 51-62.
- Yaşan, A., Eşsizoğlu, A., Yalçın, M. ve Özkan, M. (2008). Bir üniversite hastanesinde çalışan araştırma görevlilerinde iş memnuniyeti, anksiyete düzeyi ve ilişkili etmenler. Dicle Tıp Dergisi, 35(4), 228-233.
- Yılmaz, A. ve Ceylan, Ç. B. (2011). İlköğretim okul yöneticilerinin liderlik davranış düzeyleri ile öğretmenlerin iş doyumu ilişkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 17(2), 277-294.
- Yılmaz, H. A. ve Dönmez, M. (2013). İş doyumunu tayin eden bazı psikolojik ve demografik değişkenler. Türk Psikoloji Yazıları, 16(31), 91-97.
- Yılmaz, Z. ve Murat, M. (2008). İlköğretim okulu yöneticilerinin iş doyumları ile örgütsel stres kaynakları arasındaki ilişki. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(2), 203-222.
- Yiğit, R., Dilmaç, B. ve Deniz, E. M. (2011). İş ve yaşam doyumu: Konya Emniyet Müdürlüğü alan araştırması. Polis Bilimleri Dergisi, 13(3), 1-18.
- Yüksel, H. ve Yüksel, M. (2014). İş doyumu ile işten ayrılma düzeyi̇ arasındaki̇ ı̇lı̇şkı̇: İlköğretim öğretmenleri̇ üzerinde bir uygulama.Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(32), 559-572.
- Yüksel, O. ve Adıgüzel, O. (2015). Kamu hastaneleri birliği kapsamında yer alan sağlık kurumlarında çalışanlar açısından personel güçlendirmenin iş tatmini ve iş motivasyonu üzerine etkilerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(39), 1019-1027.
Öz
Job satisfaction has been discussed in the scientific literature since
1900s. Job satisfaction of various professional businessgroups has beenresearched.
However, sufficient work has not been done on job satisfaction of mental health
workers.No work has been found in the literature especially on the job
satisfaction of play therapists. In this study, the job satisfaction of the
play therapists in Turkey and some factors that affects job satisfaction
researched.The effects of educational level, socio-economic level, the field of
graduation, trainer, experience on play therapy, income from play therapy, perceived
prestige of play therapy, number of training hours, number of supervision hours
and number of weekly sessions on job satisfaction is analyzed. The universe of
the study is play therapists who works in Turkey. Within the scope of the
research, 77 play therapists were reached. The Minnesota Job Satisfaction Scale
was used to determine the job satisfaction of play therapists.The obtained data
wereanalyzed by the t-test, Kruskal Wallis-H and Pearson Correlation
Coefficient techniques. As a result of the research, the job satisfaction of
the play therapists was found high.It has been found that, level of educational
degree, socio-economic level, trainers, the experience in the field, perceived
prestige of profession and number of supervisions have no significant effect on
job satisfaction. Guidance and psychological counseling graduates, those who
earned more income from play therapy, those with a longer training period, and
those with more weekly sessions were found to have higher job satisfaction.
Anahtar Kelimeler
job satisfaction play therapy play therapist job satisfaction scale
Kaynakça
- Akın, U. ve Koçak, R. (2007). Öğretmenlerin sınıf yönetimi becerileri ile iş doyumu arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 51, 353-370.
- Akpınar, A. T. ve Taş, Y. (2011). Acil servis çalışanlarının tükenmişlik ile iş doyum düzeyleri arasındaki ilişkiyi belirlemeye yönelik bir araştırma. Türkiye Acil Tıp Dergisi, 11(4), 161-165.
- Aksoy, N. ve Polat, C. (2013). Akdeniz Bölgesindeki bir ilde üç farklı hastanenin cerrahi birimlerinde çalışan hemşirelerin iş doyumu ve etkileyen faktörler. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 10(2), 45-53.
- Altınkurt, Y. ve Yılmaz, K. (2014). Öğretmenlerin mesleki profesyonelliği ile iş arasındaki ilişki. Sakarya Üniversitesi Eğitim Dergisi, 4(2), 57-71.
- Association for Play Therapy (2016). Play therapy makes a difference. http://www.a4pt.org/?page=ptmakesadifference adresinden alınmıştır.
- Aydın, A., Uysal, Ş. ve Sarıer, Y. (2012). The effects of gender on job satisfaction of teachers: a meta-analysis study. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 46, 356-362.
- Aytekin, A. ve Kurt, F. Y. (2014). Yenidoğan Yoğun Bakım Kliniği’nde çalışan hemşirelerde iş doyumu ve etkileyen faktörler. İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hastanesi Dergisi, 4(1), 51-58.
- Babaoğlu, Ü. T., Cevizci, S. ve Arslan, M. (2012). İstanbul’da çalışan veteriner hekimlerin iş doyumu ve tükenmişlik düzeyleri. Kafkas Üniversitesi Veterinerlik Fakültesi Dergisi, 18(4), 599-604.
- Baycan, A. (1985). An analysis of several aspects of job satisfaction between different occupational groups. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Boğaziçi Üniversitesi, İstanbul.
- Birgili, F., Salış, F. ve Özdemir, S. (2010). Sağlık çalışanlarının iş doyumunu etkileyen bazı faktörlerin incelenmesi. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 13(2), 27-37.
- Çekin, A. (2013). Kuran kursu öğreticilerinin iş doyum düzeyinin farklı değişkenler açısından değerlendirilmesi. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve idari Bilimler Dergisi, 1(2), 23-34.
- Çelen, Ü., Piyal, B., Karaodul, G. ve Demir, M. (2004). Ankara Onkoloji Eğitim Hastanesi’nde çalışanların iş doyumu. Hacattepe Sağlık İdaresi Dergisi, 7(3), 296-318.
- Dağdeviren, N., Musaoğlu, Z., Ömürlü, İ. K. ve Öztora, S. (2011). Akademisyenlerde iş doyumunu etkileyen faktörler. Balkan Medical Journal, 28(4), 69-74.
- Dikmen, A. A. (1995). İş doyumu ve yaşam doyumu ilişkisi. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 50(3), 115-140.
- Eğinli, A. T. (2009). Çalışanlarda iş doyumu: Kamu ve özel sektör çalışanlarının iş doyumuna yönelik bir araştırma. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 23(3), 35-52.
- Ekşi, H., Ismuk, E. ve Parlak, S. (2015). Okul psikolojik danışmanlarında iş doyumunun yordayıcısı olarak psikolojik danışma özyeterliği ve dinlenme becerileri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(2), 84-103.
- Gigantesco, A., Picardi, A., Chiaia, E., Balbi, A. ve Morosini, P. (2003). Brief report: Job satisfaction among mental health professionals in Rome, Italy. Community Mental Health Journal, 39(4), 349-355.
- Güçlü, N. ve Zaman, O. (2011). Alan dışından atanmış rehber öğretmenlerin iş doyumları ile örgütsel bağlılıkları arasındaki ilişki. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 9(3), 541-576.
- Hamamcı, Z., Oskargil, E. ve İnanç, N. (2004). Okullarda çalışan psikolojik danışmanların mesleki yönden kendilerini geliştirmeleri ve mesleki doyumları ile ilişkinin incelenmesi. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı,Malatya.
- Havle, N., İlnem, M. C., Yener, F., ve Gümüş, H. (2008). İstanbul’da çalışan psikiyatristlerde tükenmişlik, iş doyumu ve bunların çeşitli değişkenlerle ilişkisi. Düşünen Adam, 21(1-4), 4-13.
- Hyrkas, K. (2005). Clinical supervision, burnout and job satisfaction among mental health and psychiatric nurses in Finland. Issues in Mental Health Nursing, 26(5), 531-556.
- Kağan, M. (2010). Ankara ı̇lı̇ndekı̇ devlet ve özel ı̇lköğretı̇m okulları ı̇le rehberlik ve araştırma merkezlerinde çalışan rehber öğretmenlerin ı̇ş doyumlarının incelenmesi̇. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 30-55.
- Karababa, A. ve Kapıkıran, N. A. (2014). Psikolojik danışmanlarda olumlu-olumsuz mükemmeliyetçilik düzeylerinin iş ve yaşam doyumunu yordamadaki rolü. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 5(42), 138-147.
- Piyal, B., Çelen, Ü., Şahin, N. ve Piyal, B. (2010). Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde çalışanların iş doyumu. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası, 53(4), 241-250.
- Tor, S. S. (2011). Örgütlerde iş tatminini etkileyen demografik faktörler ve verimlilik: Karaman gıda sektöründe bir uygulama. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi, Karaman.
- Ursula, M., Steven, P. S. (1998). Organzational and individual factors influencing job satisfaction and burnout of mental health workers. Social Work in Health Care, 28(2), 51-62.
- Yaşan, A., Eşsizoğlu, A., Yalçın, M. ve Özkan, M. (2008). Bir üniversite hastanesinde çalışan araştırma görevlilerinde iş memnuniyeti, anksiyete düzeyi ve ilişkili etmenler. Dicle Tıp Dergisi, 35(4), 228-233.
- Yılmaz, A. ve Ceylan, Ç. B. (2011). İlköğretim okul yöneticilerinin liderlik davranış düzeyleri ile öğretmenlerin iş doyumu ilişkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 17(2), 277-294.
- Yılmaz, H. A. ve Dönmez, M. (2013). İş doyumunu tayin eden bazı psikolojik ve demografik değişkenler. Türk Psikoloji Yazıları, 16(31), 91-97.
- Yılmaz, Z. ve Murat, M. (2008). İlköğretim okulu yöneticilerinin iş doyumları ile örgütsel stres kaynakları arasındaki ilişki. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(2), 203-222.
- Yiğit, R., Dilmaç, B. ve Deniz, E. M. (2011). İş ve yaşam doyumu: Konya Emniyet Müdürlüğü alan araştırması. Polis Bilimleri Dergisi, 13(3), 1-18.
- Yüksel, H. ve Yüksel, M. (2014). İş doyumu ile işten ayrılma düzeyi̇ arasındaki̇ ı̇lı̇şkı̇: İlköğretim öğretmenleri̇ üzerinde bir uygulama.Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(32), 559-572.
- Yüksel, O. ve Adıgüzel, O. (2015). Kamu hastaneleri birliği kapsamında yer alan sağlık kurumlarında çalışanlar açısından personel güçlendirmenin iş tatmini ve iş motivasyonu üzerine etkilerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(39), 1019-1027.
Ayrıntılar
| Bölüm | Makaleler |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 17 Nisan 2017 |
| Gönderilme Tarihi | 19 Nisan 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017Cilt: 2 Sayı: 1 |