Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

THE EFFECT OF ORGANIZATIONAL CULTURE ON THE OPENNESS TO CHANGE OF INDIVIDUALS WORKING IN HEALTH INSTITUTIONS, THE MEDIATING ROLE OF ETHICAL CLIMATE FOR BEHAVIORS

Yıl 2024, Cilt: 9 Sayı: 1, 64 - 83, 19.04.2024

İbrahim Monis , Abdullah Çalışkan , Emine Özlem Köroğlu

Öz

This study aims to reveal the complex relationships between these elements by focusing on organizational culture, which is one of the basic building blocks of organizations, openness toward organizational change, and organizational ethical climate. The sample group of the study consists of 406 healthcare professionals working in the healthcare sector operating in Gaziantep. Survey technique was preferred as the data collection method. The survey form prepared in this context was applied face to healthcare workers in the healthcare sector in Gaziantep. The relationship between the variables in question; It was analyzed using statistical methods such as factor analysis, regression analysis and Sobel tests. According to the results of the research, it was determined that there were positive and significant relationships between the variables of organizational culture, openness toward organizational change and organizational ethical climate. It has been observed that organizational ethical climate plays a mediating role between the variables.

Anahtar Kelimeler

Organization organizational culture openness to change ethical climate

Kaynakça

  • Akıncı, B. Z. (2018). Kurum Kültürü. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Akkoç, İ., Çalışkan, A. ve Turunç, Ö. (2012). “Örgüt Kültürünün Girişimciliğe Etkisinde Öz-Yeterliliğin Düzenleyici Rolü.”, İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 14(3): 19-42.
  • Augustsson, H., Richter, A., Hasson, H., ve von Thiele Schwarz, U. (2017). ‘‘The need for dual openness to change,’’ A longitudinal study evaluating the impact of employees’ openness to organizational change content and process on intervention outcomes. The Journal of Applied Behavioural Science, 53(3), 349–368.
  • Ay, Ü., Kılıç, K. C. ve Biçer, M. (2009). ‘‘İlaç ve sigorta sektörlerinde çalışan satış elemanlarının iş davranışlarının örgütsel etik iklim ile ilişkisi üzerine bir çalışma.’’ Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(2), 57-71.
  • Axtell, B., (2002) ‘‘Drying Food for profit.’’ A Guide for Small Business. 1st ed. London, UK: Intermediate Technology Development Group Publishing, Ltd.
  • Barnard, C. I. (1930). ‘‘Elementary conditions of business morals.’’ California Management Review, 1(1), 1-13.
  • Barney, Jay B. (1986) “Organizational Culture: Can It Be a Source of Sustained Competitive Advantage?” Academy of Management Review, C.11, S.3, s.656–665.
  • Barnett T. ve Schubert E. (2002). ‘‘Perceptions of the Ethical Work Climate and Covenantal Relationships.’’ Journal of Business Ethics 36(3), 279–290.
  • Berrio, A. A. (2003), ‘‘An Organizational Culture Assessment Using the Competing Values Framework.’’ A Profile of Ohio State.
  • Bozbayındır, F. ve Alev, S. (2018). ‘‘Öğretmenlerin Öz Yeterlilik, Proaktif Kişilik ve Değişime Açıklık Algıları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi.’’ İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19.2, 293-311.
  • Bulutlar, F. ve Öz, E. Ü. (2009). The effects of ethical climates on bullying behaviour in the workplace. Journal of business ethics, 86(3), 273-295.
  • Can, H., Aşan., Ö. ve Aydın, E. M. (2006). Örgütsel Davranış, Arıkan Basım Yayıncılık, İstanbul.
  • Cameron K. S. ve Quinn, R. S. (1992), Report on “Diagnosing and Changing Organizational Culture”, Massachusetts, Adison-Wesley, s. 242.
  • Castka P., Bamper C. J., Sharp J. M. ve Belohoubek P. (2001), ‘‘Factors Affecting Successful Implementation of High-Performance Teams,’’ Team Performance Management, C. 7, No. 7/8, s. 128.
  • Carter, M. Z., Armenakis, A. A., Feild, H. S., &Mossholder, K. W. (2013). ‘‘Transformational leadership, relationship quality, and employee performance during continuous incremental organizational change.’’ Journal of Organizational Behaviour, 34(7), 942-958.
  • Chen, J., & Wang, L. (2007). ‘‘Locus of control and the three components of commitment to change.’’ Personality and Individual Differences, 42(3), 503–512.
  • Choi M. (2011) Employees’ attitudes toward organizational change: a literature review. Human Resource Management, 50(4), 479–500.
  • Cullen, J. B., Parboteeah, K. P. ve Victor, B. (2003). ‘‘The effects of ethical climates on organizational commitment.’’ A two-study analysis. Journal of business ethics, 46(2), 127-141.
  • Cunningham, C. E., Woodward, C. A., Shannon, H. S., Macintosh, J., Lendrum, B., Rosenbloom, D. ve Brown, J. (2002). Readiness For Organizational Change: ‘‘A Longitudinal Study of Workplace, Psychological and Behavioural Correlates.’’ Journal of Occupational and Organizational Psychology, (75), 377-392.
  • Çalışkan, A. (2013), ‘‘İç Odaklı Örgüt Kültürünün Yenilikçi Davranışa Etkisinde Personel Güçlendirmenin Aracılık Rolü,’’ "İş, Güç" Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, Cilt: 15, Sayı: 1, 2013, ss: 88-112.
  • Çalışkan, A. (2021). Örgütsel Güven. Bir Ölçek Geliştirme Çalışması. Antalya Bilim Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 2(1):-, 42-59.
  • Çalışkan, A. (2022). Örgütsel Etik İklimi: Bir ölçek geliştirme çalışması. Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 8(1), 34-54.
  • Çalışkan, A. ve Kater, S. F. (2020). “Mersin organize sanayi bölgesi işletmelerinde örgüt kültürünün örgütsel performansa etkisi ve örgütsel öğrenme ikliminin aracılık rolü üzerine bir araştırma.”, Toros Üniversitesi İİSBF Sosyal Bilimler Dergisi, 7(12), 170-198.
  • Danışman, A. ve Özgen, H. 2008. Örgütsel alt kültürler ve kaynakları: Bir sanayi firmasında görgül bir araştırma. ODTÜ Gelişme Dergisi, 35 (2), 277-304.
  • Deal, T. E. ve Kennedy, A. A. (1982). Corporate Cultures: ‘‘The Rites and Rituals of Corporate Life,’’ Reading, MA: Addison- Wesley.
  • Denison, D. ve Mishra, A. K. (1995), ‘‘Toward a Theory of Organizational Culture and Effectiveness,’’ Organization Science, 6(2), s. 204-223.
  • Denison, D. R., ve Spreitzer, G.M. (1991). ‘‘Organizational Culture and organizational development.’’ a competing values approach. Research in Organizational Change and Development, 5, 1-21.
  • Deshpande S. P. (1996). ‘‘Ethical Climate and the Link between Success and Ethical Behavior: An Empirical Investigation of a Non-Profit Organization.’’ Journal of Business Ethics 15(3), 315–320.
  • Devos, G., Buelens, M., ve Bouckenooghe, D. (2007). ‘‘Contribution of content, context, and process to Understanding openness to organizational change,’’ Two experimental simulation studies. Journal of Social Psychology, 147(6), 607–630.
  • Dunham, R. B., Grube, J. A., Gardner, D. G., Cummings, L. L., Pierce, J. L. (2011). “The development of an attitude toward change instrument”. In Academy of Management annual meeting, Washington, DC., 1-22.
  • Eren, E. (2010). ‘‘Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi,’’ 12. Baskı, İstanbul: Beta Basım Yayın. Ergün, E. (2007), ‘‘Kurum Kültürünü Analiz Etmede Quinn ve Cameron’un Rekabetçi Değerler Analizi,’’ 15. Yönetim ve Organizasyon Kongresi, s. 266–271.
  • Field, R. H. G., & House, R. J. (1995). Human behaviour in organizations: A Canadian perspective. Prentice Hall Canada.
  • Foster-Fishman, P. G. 1995. ‘‘The influence of organizational culture on th eadoption and implementation of an empowerment philosophy.’’ Humanities and Social Sciences, 56 (1), 0266.
  • Gizir, S. (2008). ‘‘Örgütsel Değişim Sürecinde Örgüt Kültürü ve Örgütsel Öğrenme.’’ Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4.2, 182-196.
  • Gürbüz, S., (2020), ‘‘Örgüt Kültürü ve Örgütsel Değişim Algısı Arasındaki İlişkide Gelişime Açıklığın Düzenleyici Rolü.’’ Gregory, B. T., Harris, S. G., Armenakis, A. A., ve Shook, C. L. (2009). ‘‘Organizational culture and effectiveness.’’ A study of values, attitudes, and organizational outcomes. Journal of Business Research, 62(7), 673-679. Herold, D. M., Fedor, D. B., Caldwell, S., ve Liu, Y. (2008). ‘‘Theeffects of transformational and change leadership on employees' commitment to a change.’’ a multilevel study. Journal of Applied Psychology, 93(2), 346-357. doi: 10.1037/0021-9010.93.2.346
  • Hinduan ZR, Wilson-Evered E, Moss S, Scannell E (2009). ‘‘Leadership, work outcomes and openness to change following an Indonesian bank merger.’’ Asia Pac. J. Hum. Res. 47(1):59-78.
  • Hofstede, G. (1991), Organization and Cultures: Software of the Mind, London: McGraw- Hill. Hofstede, G., Neuijen, B., Ohayv, D. D. & Sanders, G. (1990). ‘‘Measuring organizational cultures: A qualitative and quantitative study Across twenty cases.’’ Administrative Science Quarterly, 35 (2), 286-316.
  • Iverson, R. D. (1996). ‘‘Employee Acceptance of Organizational Change’’ The Role of Organizational Commitment. The International Journal of Human Resource Management, 7.1, 122-149.
  • Jaramillo, F., Mulki, J. P. ve Solomon, P. (2006). ‘‘The Role of ethical climate on salesperson’s role stress, job attitudes, turnover intention, and job performance.’’ Journal of Personel Selling & Sales Management, 26 (3), 271- 282.
  • Jeong, S., Hsiao, Y., Song, J.H., Kim, J., & Bae, S.H. (2016). ‘‘The moderating role of transformational leadership on work engagement: The influences of professionalism and openness to change.’’ Human Resource Development Quarterly, 27(4), 489–516. https://doi.org/10.1002/hrdq.21
  • Jones, G. R. (1983), Transaction Costs, Property Rights, and Organizational Culture: An Exchange Perspective, Administrative Science Quarterly, 28, s. 454-467.
  • Kish-Gephart, J. J., Harrison, D. A. ve Treviño, L. K. (2010). ‘‘Bad apples, bad cases, and bad barrels: meta-analytic evidence about sources of unethical decisions at work.’’ Journal of applied psychology, 95(1), 1.
  • Kondakçı, Y., Zayim, M.ve Çalışkan, Ö. (2010). “Okul Yöneticilerinin Değişime Hazır Olma Tutumlarının Okulun Öğretim Düzeyi, Yöneticilerin Deneyimi ve Okul Büyüklüğü Bağlamında İncelenmesi.” İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 155-175.
  • Koçel T. (1999). İşletme Yöneticiliği, İstanbul: Arıkan Basın Yayın Dğıtım. Köse, Sevinç ve Aylin ÜNAL; (2003), ‘‘Farklı Toplumsal Kültürler Örgüt Yapıları Liderlik Davranışları,’’ İmaj Basım, İzmir,153s.
  • Lee JY, Park S, Baker R. (2018). ‘‘The moderating role of top management support on employees attitudes in response to human resource development efforts.’’ J Manag Organ. )24), 369–387.
  • Luthans F.(2011), Organizational Behavior An Evidence-Based Approach.12th Edition. McGraw-Hill Irwin, New York Lund, D. B. (2003), Organizational Culture ve Job Satisfaction, The Journal of Business and Industrial Marketing, 18(3), s. 219– 236.
  • Magee, B., Demir, F., & Şener, B. S. (2004). Felsefenin öyküsü. Dost Kitabevi Yayınları. Mahajan A, Bishop JW, Scott D. (2012). ‘‘Does trust in top management mediate top management communication, employee involvement and organizational commitment relationships?’’ J Manag Issues. (24), 173–190.
  • Martin, K. D. ve Cullen, J. B. (2006). ‘‘Continuities and extensions of ethical climate theory.’’ A meta-analytic review. Journal of business ethics, 69(2), 175-194.
  • Mayer, D. M., Kuenzi, M. ve Greenbaum, R. L. (2009). ‘‘Making ethical climate a mainstream management topic.’’ De Cremer, E. (Yay. haz.), Psychological perspectives on ethical behavior and decision making, Information Age Publishing. (s.181-213).
  • Mees, B. (2019). The rise of business ethics. Routledge.
  • Merton, R.K. (1957) Social Theory and Social Structure. Revised Edition, Free Press, New York.
  • Mete, E. S. (2018), ‘‘Örgüt Kültürü, Örgütsel Vatandaşlık Davranışı, Örgütsel Özdeşleşme, İş Tatmini ile İnovatif Çalışma Davranışı İlişkisi ve İnovatif Örgüt Kültürüne Yönelik Meta- Kuramsal Bir model Geliştirme,’’ Yayınlanmış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi SBE, Ankara.
  • Neubaum, D., Mitchell, M. ve Schminke, M. (2004). Firm newness, entrepreneurial orientation, and ethical climate. Journal of business ethics, 52(4), 335-347.
  • Ouchi, W. G. ve Wilkins, A. L. (1985), Organizational Culture, Annual Review of Sociology, 11, s. 457-483.
  • Ouchi, W. G. (1980), Markets, Bureaucracies, and Clans, Administrative Science Quarterly, 25, s. 129-141.
  • Özdemir, S. (2013). Eğitimde Örgütsel Yenileşme. Ankara; Pegem Akademisi Yayıncılık.
  • Öztop, İ. (2008). Liderlik Tarzları ve Örgüt Kültürü Tipleri Arasındaki İlişki ve Bu İlişkinin Nitel Performans Üzerine Etkileri, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü SBE.
  • Paine, L., R. Deshpande, J. D. Margolis ve K. E. Bettcher. (2005). Up to Code: Does Your
  • Peters, T. J. &Waterman, R.H. (1982). In Search of Excellence: Lessons From.
  • Platon. (2020). Socrates’in Savunması. Türkiye İş Bankası Yayınları.
  • Rafferty, A. E., Jimmieson, N. L., &Armenakis, A. A. (2012). Change readiness: A multi level review. Journal of Management, 39, 110–135.
  • Rashid, A. Z, Sambasivan, M ve Rahman, A. A. 2004. The infuluence of organizational culture on attitudes toward organizational change. Leadership and Organizational Development Journal, 25 (2), 161-179.
  • Redding, W. C. (1972). Communications within the organization: An interpretive review of theory and research. New York: Industrial Communication Council.
  • Quinn, R. E. ve Rohrbaugh, J. (1981), A competing values approach to organizational effectiveness, Public Productivity Review, S. 5, No. 2, s. 122–140.
  • Quinn, R. E. ve Spreitzer, G. E. (1991). The Psychometrics of The Competing Values Culture Instrument and An Analysis of The Impact of Organizational Culture on Quality of Life, Research on Organizational Change and Development, 5, s. 115–142.
  • Sabuncuoğlu, Z. ve Tüz, M. (1996). Örgütsel Psikoloji, Bursa: Ezgi Yayınları
  • Sargut, S. (2001). Kültürlerarası Farklılaşma ve Yönetim, İmge Kitapevi, Ankara.
  • Schein, E. H. (1997). Organizational Culture and Leadership: A Dynamic View, Jossey- Bass, San Francisco.
  • Simha, A. Cullen, J. B. (2012). ‘‘Ethical climates and their effects on organizational outcomes.’’ Implications from the past and prophecies for the future. Academy of management perspectives, 26(4), 20-34.
  • Sinval J, Miller V, Maroco J (2021) Openness Toward Organizational Change Scale (otocs): Validity evidence from Brazil and Portugal. PLoS ONE 16(4).
  • Şimşek, M. Ş., Çelik, A., Akgemci, T. (2014). ‘‘Davranış Bilimlerine Giriş ve Örgütlerde Davranış.’’ Konya, Eğitim Kitabevi Yayınları.
  • Tutar, H. (2017). Örgüt Kültürü. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Wanberg, C. R., Banas, J. T. (2000). Predictors and outcomes of openness to change in a Reorganizing workplace. Journal of Applied Psychology, 85 (1), 132-142.
  • Wilkins, A. L. ve Dyer, W. G. 1988. Toward culturally sensitive theories of Culture change. Academy of Management Review, (13) 522-533.
  • Victor B. ve Cullen J. B. (1987). A Theory and Measure of Ethical Climate in Organizations. In: Frederick W.C. (eds) Research in Corporate Social Performance and Policy. JAI Press, Greenwich, CT, s. 51–71.
  • Victor, B. ve Cullen, J.B. (1988). The organizational bases of ethical work climate. Administrative Science Quarterly, 33(1), 101-125.
  • Wallach, E. (1983). Individuals and Organization: The Cultural Match, Training and Development Journal, 12, s. 28-36.
  • Wimbush, J.C., J.M. Shepard. (1994). Toward an Understanding of Ethical Climate: Its Relationship to Ethical Behavior and Supervisory Influence, Journal of Busines Ethics, (13) 637–647.

ÖRGÜT KÜLTÜRÜNÜN SAĞLIK KURUMLARINDA ÇALIŞAN BİREYLERİN DEĞİŞİME AÇIKLIKLARINA ETKİSİ, DAVRANIŞLARA YÖNELİK ETİK İKLİMİNİN ARACILIK ROLÜ

Yıl 2024, Cilt: 9 Sayı: 1, 64 - 83, 19.04.2024

İbrahim Monis , Abdullah Çalışkan , Emine Özlem Köroğlu

Öz

Bu çalışma, örgütlerin temel yapı taşlarından biri olan örgüt kültürü, örgütsel değişime açıklık ve örgütsel etik iklim konularına odaklanarak, bu unsurlar arasındaki kompleks ilişkileri ortaya koymayı amaçlamaktadır. Çalışmanın örneklem grubunu Gaziantep ilinde faaliyet gösteren sağlık sektöründe çalışan 406 sağlık çalışanı oluşturmaktadır. Veri toplama yöntemi olarak anket tekniği tercih edilmiştir. Bu kapsamda hazırlanan anket formu, Gaziantep ilinde sağlık sektöründe yer alan sağlık çalışanlarına yüz yüze uygulanmıştır. Söz konusu değişkenler arasındaki ilişki; faktör analizi, regresyon analizi ve sobel testleri gibi istatistiksel yöntemler ile analiz edilmiştir. Araştırmanın sonuçlarına göre, örgüt kültürü, örgütsel değişime açıklık ve örgütsel etik iklimi değişkenleri arasında pozitif ve anlamlı ilişkiler olduğu tespit edilmiştir. Örgütsel etik ikliminin değişkenler arasında aracılık rolü üstlendiği görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Örgüt örgüt kültürü değişime açıklık etik iklim

Kaynakça

  • Akıncı, B. Z. (2018). Kurum Kültürü. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Akkoç, İ., Çalışkan, A. ve Turunç, Ö. (2012). “Örgüt Kültürünün Girişimciliğe Etkisinde Öz-Yeterliliğin Düzenleyici Rolü.”, İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 14(3): 19-42.
  • Augustsson, H., Richter, A., Hasson, H., ve von Thiele Schwarz, U. (2017). ‘‘The need for dual openness to change,’’ A longitudinal study evaluating the impact of employees’ openness to organizational change content and process on intervention outcomes. The Journal of Applied Behavioural Science, 53(3), 349–368.
  • Ay, Ü., Kılıç, K. C. ve Biçer, M. (2009). ‘‘İlaç ve sigorta sektörlerinde çalışan satış elemanlarının iş davranışlarının örgütsel etik iklim ile ilişkisi üzerine bir çalışma.’’ Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(2), 57-71.
  • Axtell, B., (2002) ‘‘Drying Food for profit.’’ A Guide for Small Business. 1st ed. London, UK: Intermediate Technology Development Group Publishing, Ltd.
  • Barnard, C. I. (1930). ‘‘Elementary conditions of business morals.’’ California Management Review, 1(1), 1-13.
  • Barney, Jay B. (1986) “Organizational Culture: Can It Be a Source of Sustained Competitive Advantage?” Academy of Management Review, C.11, S.3, s.656–665.
  • Barnett T. ve Schubert E. (2002). ‘‘Perceptions of the Ethical Work Climate and Covenantal Relationships.’’ Journal of Business Ethics 36(3), 279–290.
  • Berrio, A. A. (2003), ‘‘An Organizational Culture Assessment Using the Competing Values Framework.’’ A Profile of Ohio State.
  • Bozbayındır, F. ve Alev, S. (2018). ‘‘Öğretmenlerin Öz Yeterlilik, Proaktif Kişilik ve Değişime Açıklık Algıları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi.’’ İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19.2, 293-311.
  • Bulutlar, F. ve Öz, E. Ü. (2009). The effects of ethical climates on bullying behaviour in the workplace. Journal of business ethics, 86(3), 273-295.
  • Can, H., Aşan., Ö. ve Aydın, E. M. (2006). Örgütsel Davranış, Arıkan Basım Yayıncılık, İstanbul.
  • Cameron K. S. ve Quinn, R. S. (1992), Report on “Diagnosing and Changing Organizational Culture”, Massachusetts, Adison-Wesley, s. 242.
  • Castka P., Bamper C. J., Sharp J. M. ve Belohoubek P. (2001), ‘‘Factors Affecting Successful Implementation of High-Performance Teams,’’ Team Performance Management, C. 7, No. 7/8, s. 128.
  • Carter, M. Z., Armenakis, A. A., Feild, H. S., &Mossholder, K. W. (2013). ‘‘Transformational leadership, relationship quality, and employee performance during continuous incremental organizational change.’’ Journal of Organizational Behaviour, 34(7), 942-958.
  • Chen, J., & Wang, L. (2007). ‘‘Locus of control and the three components of commitment to change.’’ Personality and Individual Differences, 42(3), 503–512.
  • Choi M. (2011) Employees’ attitudes toward organizational change: a literature review. Human Resource Management, 50(4), 479–500.
  • Cullen, J. B., Parboteeah, K. P. ve Victor, B. (2003). ‘‘The effects of ethical climates on organizational commitment.’’ A two-study analysis. Journal of business ethics, 46(2), 127-141.
  • Cunningham, C. E., Woodward, C. A., Shannon, H. S., Macintosh, J., Lendrum, B., Rosenbloom, D. ve Brown, J. (2002). Readiness For Organizational Change: ‘‘A Longitudinal Study of Workplace, Psychological and Behavioural Correlates.’’ Journal of Occupational and Organizational Psychology, (75), 377-392.
  • Çalışkan, A. (2013), ‘‘İç Odaklı Örgüt Kültürünün Yenilikçi Davranışa Etkisinde Personel Güçlendirmenin Aracılık Rolü,’’ "İş, Güç" Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, Cilt: 15, Sayı: 1, 2013, ss: 88-112.
  • Çalışkan, A. (2021). Örgütsel Güven. Bir Ölçek Geliştirme Çalışması. Antalya Bilim Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 2(1):-, 42-59.
  • Çalışkan, A. (2022). Örgütsel Etik İklimi: Bir ölçek geliştirme çalışması. Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 8(1), 34-54.
  • Çalışkan, A. ve Kater, S. F. (2020). “Mersin organize sanayi bölgesi işletmelerinde örgüt kültürünün örgütsel performansa etkisi ve örgütsel öğrenme ikliminin aracılık rolü üzerine bir araştırma.”, Toros Üniversitesi İİSBF Sosyal Bilimler Dergisi, 7(12), 170-198.
  • Danışman, A. ve Özgen, H. 2008. Örgütsel alt kültürler ve kaynakları: Bir sanayi firmasında görgül bir araştırma. ODTÜ Gelişme Dergisi, 35 (2), 277-304.
  • Deal, T. E. ve Kennedy, A. A. (1982). Corporate Cultures: ‘‘The Rites and Rituals of Corporate Life,’’ Reading, MA: Addison- Wesley.
  • Denison, D. ve Mishra, A. K. (1995), ‘‘Toward a Theory of Organizational Culture and Effectiveness,’’ Organization Science, 6(2), s. 204-223.
  • Denison, D. R., ve Spreitzer, G.M. (1991). ‘‘Organizational Culture and organizational development.’’ a competing values approach. Research in Organizational Change and Development, 5, 1-21.
  • Deshpande S. P. (1996). ‘‘Ethical Climate and the Link between Success and Ethical Behavior: An Empirical Investigation of a Non-Profit Organization.’’ Journal of Business Ethics 15(3), 315–320.
  • Devos, G., Buelens, M., ve Bouckenooghe, D. (2007). ‘‘Contribution of content, context, and process to Understanding openness to organizational change,’’ Two experimental simulation studies. Journal of Social Psychology, 147(6), 607–630.
  • Dunham, R. B., Grube, J. A., Gardner, D. G., Cummings, L. L., Pierce, J. L. (2011). “The development of an attitude toward change instrument”. In Academy of Management annual meeting, Washington, DC., 1-22.
  • Eren, E. (2010). ‘‘Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi,’’ 12. Baskı, İstanbul: Beta Basım Yayın. Ergün, E. (2007), ‘‘Kurum Kültürünü Analiz Etmede Quinn ve Cameron’un Rekabetçi Değerler Analizi,’’ 15. Yönetim ve Organizasyon Kongresi, s. 266–271.
  • Field, R. H. G., & House, R. J. (1995). Human behaviour in organizations: A Canadian perspective. Prentice Hall Canada.
  • Foster-Fishman, P. G. 1995. ‘‘The influence of organizational culture on th eadoption and implementation of an empowerment philosophy.’’ Humanities and Social Sciences, 56 (1), 0266.
  • Gizir, S. (2008). ‘‘Örgütsel Değişim Sürecinde Örgüt Kültürü ve Örgütsel Öğrenme.’’ Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4.2, 182-196.
  • Gürbüz, S., (2020), ‘‘Örgüt Kültürü ve Örgütsel Değişim Algısı Arasındaki İlişkide Gelişime Açıklığın Düzenleyici Rolü.’’ Gregory, B. T., Harris, S. G., Armenakis, A. A., ve Shook, C. L. (2009). ‘‘Organizational culture and effectiveness.’’ A study of values, attitudes, and organizational outcomes. Journal of Business Research, 62(7), 673-679. Herold, D. M., Fedor, D. B., Caldwell, S., ve Liu, Y. (2008). ‘‘Theeffects of transformational and change leadership on employees' commitment to a change.’’ a multilevel study. Journal of Applied Psychology, 93(2), 346-357. doi: 10.1037/0021-9010.93.2.346
  • Hinduan ZR, Wilson-Evered E, Moss S, Scannell E (2009). ‘‘Leadership, work outcomes and openness to change following an Indonesian bank merger.’’ Asia Pac. J. Hum. Res. 47(1):59-78.
  • Hofstede, G. (1991), Organization and Cultures: Software of the Mind, London: McGraw- Hill. Hofstede, G., Neuijen, B., Ohayv, D. D. & Sanders, G. (1990). ‘‘Measuring organizational cultures: A qualitative and quantitative study Across twenty cases.’’ Administrative Science Quarterly, 35 (2), 286-316.
  • Iverson, R. D. (1996). ‘‘Employee Acceptance of Organizational Change’’ The Role of Organizational Commitment. The International Journal of Human Resource Management, 7.1, 122-149.
  • Jaramillo, F., Mulki, J. P. ve Solomon, P. (2006). ‘‘The Role of ethical climate on salesperson’s role stress, job attitudes, turnover intention, and job performance.’’ Journal of Personel Selling & Sales Management, 26 (3), 271- 282.
  • Jeong, S., Hsiao, Y., Song, J.H., Kim, J., & Bae, S.H. (2016). ‘‘The moderating role of transformational leadership on work engagement: The influences of professionalism and openness to change.’’ Human Resource Development Quarterly, 27(4), 489–516. https://doi.org/10.1002/hrdq.21
  • Jones, G. R. (1983), Transaction Costs, Property Rights, and Organizational Culture: An Exchange Perspective, Administrative Science Quarterly, 28, s. 454-467.
  • Kish-Gephart, J. J., Harrison, D. A. ve Treviño, L. K. (2010). ‘‘Bad apples, bad cases, and bad barrels: meta-analytic evidence about sources of unethical decisions at work.’’ Journal of applied psychology, 95(1), 1.
  • Kondakçı, Y., Zayim, M.ve Çalışkan, Ö. (2010). “Okul Yöneticilerinin Değişime Hazır Olma Tutumlarının Okulun Öğretim Düzeyi, Yöneticilerin Deneyimi ve Okul Büyüklüğü Bağlamında İncelenmesi.” İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 155-175.
  • Koçel T. (1999). İşletme Yöneticiliği, İstanbul: Arıkan Basın Yayın Dğıtım. Köse, Sevinç ve Aylin ÜNAL; (2003), ‘‘Farklı Toplumsal Kültürler Örgüt Yapıları Liderlik Davranışları,’’ İmaj Basım, İzmir,153s.
  • Lee JY, Park S, Baker R. (2018). ‘‘The moderating role of top management support on employees attitudes in response to human resource development efforts.’’ J Manag Organ. )24), 369–387.
  • Luthans F.(2011), Organizational Behavior An Evidence-Based Approach.12th Edition. McGraw-Hill Irwin, New York Lund, D. B. (2003), Organizational Culture ve Job Satisfaction, The Journal of Business and Industrial Marketing, 18(3), s. 219– 236.
  • Magee, B., Demir, F., & Şener, B. S. (2004). Felsefenin öyküsü. Dost Kitabevi Yayınları. Mahajan A, Bishop JW, Scott D. (2012). ‘‘Does trust in top management mediate top management communication, employee involvement and organizational commitment relationships?’’ J Manag Issues. (24), 173–190.
  • Martin, K. D. ve Cullen, J. B. (2006). ‘‘Continuities and extensions of ethical climate theory.’’ A meta-analytic review. Journal of business ethics, 69(2), 175-194.
  • Mayer, D. M., Kuenzi, M. ve Greenbaum, R. L. (2009). ‘‘Making ethical climate a mainstream management topic.’’ De Cremer, E. (Yay. haz.), Psychological perspectives on ethical behavior and decision making, Information Age Publishing. (s.181-213).
  • Mees, B. (2019). The rise of business ethics. Routledge.
  • Merton, R.K. (1957) Social Theory and Social Structure. Revised Edition, Free Press, New York.
  • Mete, E. S. (2018), ‘‘Örgüt Kültürü, Örgütsel Vatandaşlık Davranışı, Örgütsel Özdeşleşme, İş Tatmini ile İnovatif Çalışma Davranışı İlişkisi ve İnovatif Örgüt Kültürüne Yönelik Meta- Kuramsal Bir model Geliştirme,’’ Yayınlanmış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi SBE, Ankara.
  • Neubaum, D., Mitchell, M. ve Schminke, M. (2004). Firm newness, entrepreneurial orientation, and ethical climate. Journal of business ethics, 52(4), 335-347.
  • Ouchi, W. G. ve Wilkins, A. L. (1985), Organizational Culture, Annual Review of Sociology, 11, s. 457-483.
  • Ouchi, W. G. (1980), Markets, Bureaucracies, and Clans, Administrative Science Quarterly, 25, s. 129-141.
  • Özdemir, S. (2013). Eğitimde Örgütsel Yenileşme. Ankara; Pegem Akademisi Yayıncılık.
  • Öztop, İ. (2008). Liderlik Tarzları ve Örgüt Kültürü Tipleri Arasındaki İlişki ve Bu İlişkinin Nitel Performans Üzerine Etkileri, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü SBE.
  • Paine, L., R. Deshpande, J. D. Margolis ve K. E. Bettcher. (2005). Up to Code: Does Your
  • Peters, T. J. &Waterman, R.H. (1982). In Search of Excellence: Lessons From.
  • Platon. (2020). Socrates’in Savunması. Türkiye İş Bankası Yayınları.
  • Rafferty, A. E., Jimmieson, N. L., &Armenakis, A. A. (2012). Change readiness: A multi level review. Journal of Management, 39, 110–135.
  • Rashid, A. Z, Sambasivan, M ve Rahman, A. A. 2004. The infuluence of organizational culture on attitudes toward organizational change. Leadership and Organizational Development Journal, 25 (2), 161-179.
  • Redding, W. C. (1972). Communications within the organization: An interpretive review of theory and research. New York: Industrial Communication Council.
  • Quinn, R. E. ve Rohrbaugh, J. (1981), A competing values approach to organizational effectiveness, Public Productivity Review, S. 5, No. 2, s. 122–140.
  • Quinn, R. E. ve Spreitzer, G. E. (1991). The Psychometrics of The Competing Values Culture Instrument and An Analysis of The Impact of Organizational Culture on Quality of Life, Research on Organizational Change and Development, 5, s. 115–142.
  • Sabuncuoğlu, Z. ve Tüz, M. (1996). Örgütsel Psikoloji, Bursa: Ezgi Yayınları
  • Sargut, S. (2001). Kültürlerarası Farklılaşma ve Yönetim, İmge Kitapevi, Ankara.
  • Schein, E. H. (1997). Organizational Culture and Leadership: A Dynamic View, Jossey- Bass, San Francisco.
  • Simha, A. Cullen, J. B. (2012). ‘‘Ethical climates and their effects on organizational outcomes.’’ Implications from the past and prophecies for the future. Academy of management perspectives, 26(4), 20-34.
  • Sinval J, Miller V, Maroco J (2021) Openness Toward Organizational Change Scale (otocs): Validity evidence from Brazil and Portugal. PLoS ONE 16(4).
  • Şimşek, M. Ş., Çelik, A., Akgemci, T. (2014). ‘‘Davranış Bilimlerine Giriş ve Örgütlerde Davranış.’’ Konya, Eğitim Kitabevi Yayınları.
  • Tutar, H. (2017). Örgüt Kültürü. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Wanberg, C. R., Banas, J. T. (2000). Predictors and outcomes of openness to change in a Reorganizing workplace. Journal of Applied Psychology, 85 (1), 132-142.
  • Wilkins, A. L. ve Dyer, W. G. 1988. Toward culturally sensitive theories of Culture change. Academy of Management Review, (13) 522-533.
  • Victor B. ve Cullen J. B. (1987). A Theory and Measure of Ethical Climate in Organizations. In: Frederick W.C. (eds) Research in Corporate Social Performance and Policy. JAI Press, Greenwich, CT, s. 51–71.
  • Victor, B. ve Cullen, J.B. (1988). The organizational bases of ethical work climate. Administrative Science Quarterly, 33(1), 101-125.
  • Wallach, E. (1983). Individuals and Organization: The Cultural Match, Training and Development Journal, 12, s. 28-36.
  • Wimbush, J.C., J.M. Shepard. (1994). Toward an Understanding of Ethical Climate: Its Relationship to Ethical Behavior and Supervisory Influence, Journal of Busines Ethics, (13) 637–647.
Toplam 78 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Hastane İşletmeciliği
Bölüm Makaleler
Yazarlar

İbrahim Monis 0009-0006-8475-4652

Abdullah Çalışkan 0000-0001-5746-8550

Emine Özlem Köroğlu 0000-0001-6710-3790

Yayımlanma Tarihi 19 Nisan 2024
Gönderilme Tarihi 11 Mart 2024
Kabul Tarihi 17 Nisan 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024Cilt: 9 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Monis, İ., Çalışkan, A., & Köroğlu, E. Ö. (2024). ÖRGÜT KÜLTÜRÜNÜN SAĞLIK KURUMLARINDA ÇALIŞAN BİREYLERİN DEĞİŞİME AÇIKLIKLARINA ETKİSİ, DAVRANIŞLARA YÖNELİK ETİK İKLİMİNİN ARACILIK ROLÜ. Türk Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 9(1), 64-83.