BibTex RIS Kaynak Göster

MİKRO-ÖĞRETİM UYGULAMASININ ÖĞRETMEN ADAYLARI GÖZÜYLE DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2013, Sayı: 21, 303 - 313, 01.12.2013

Öz

Bu çalışmanın amacı, öğretmen eğitiminde kullanılan mikro-öğretim uygulamasının avantaj ve dezavantajlarının öğretmen adaylarının görüşleri doğrultusunda tespit etmektir. Çalışma 2012-2013 öğretim yılı güz döneminde Fen ve Teknoloji Öğretmenliği Programında Okul Deneyimi dersi kapsamında yürütülmüştür. Bu araştırmanın örneklemini Pamukkale Üniversitesi Fen ve Teknoloji Öğretmenliği programındaki 28 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Araştırma, özel durum çalışması yöntemi ile yürütülmüştür. Veriler, uygulama sırasında öğretmen adaylarının hazırladıkları günlükler ve uygulama sonunda anket ile elde edilmiştir. Nitel verilerin analizinde betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır. Veriler frekans ve yüzde hesabı yapılarak analiz edilerek tablo halinde sunulmuştur. Mikro-öğretim uygulamasının üstün ve zayıf yönleri öğretmen adaylarının görüşleri ışığı altında tartışılmıştır.

Kaynakça

  • Aksan, Y. ve Cakır, O. (1992). Pre-Service teacher education: a case study. The Second International Conference: ELT and Teacher Training in the 1990's: Perspectives and Prospects (23-25 September 1992) Ankara:METU.
  • Ayas, A., Çepni, S., Johnson, D. ve Turgut, M.F., 1997. Kimya Öğretimi, Öğretmen Eğitimi Dizisi, YÖK/Dünya Bankası Milli Eğitimi Geliştirme Projesi Yayınları, Bilkent, Ankara.
  • Bayraktar, E.(1982). Mikro öğretim yöntemi ve uygulaması.(Yayınlanmamış Asistanlık Tezi) Ankara: KTYOO.
  • Bayraktutar, E. (1982). Mikro-Öğretim Yöntemi ve Uygulaması. Yayınlanmamış Asistanlık Tezi. Ankara: Kız Teknik Yüksek Öğretmen Okulu.
  • Bayraktutar, E. (1994). “Öğretmen Eğitiminde Çağdaş Bir Yaklaşım Olarak Mikro-Öğretim Yöntemi Üzerine Bir Araştırma”. I. Eğitim Bilimleri Kongresi Cilt I. Adana: Ç.Ü. Eğitim Fakültesi Yayınları.
  • Bell, N. D. (2007). Microteaching: What is it that is going on here? Linguistic and Education, 18, 24-40.
  • Çakır, Ö. ve Aksan, Y. (1992). “Yabancı Dil Öğretmeni Yetiştirmede Mikro-Öğretimin Rolü- Bir Model”. Ankara: H.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi, 7.
  • Çakır, Ö. S. (2000). Öğretmen yetiştirmede teoriyi pratiğe bağlayan mikro-öğretimin Türkiye’deki üç üniversitede durumu, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 62-68.
  • Dennick, R., (1998). “Teaching medical educators to teach: the structure and participant evaluation of the Teaching Improvement Project” Medical Teacher, 20(6), 598-601.
  • Gürses, A., Bayrak, R., Yalçın, M., Açıkyıldız, M. ve Doğar, Ç., (2005). “Öğretmenlik uygulamalarında mikro öğretim yönteminin etkililiğinin incelenmesi”. Kastamonu Eğitim Dergisi, Cilt:13 No:1 ;1-10
  • Hall, R. & Leveridge, M., (2006). “The use of video in residential social work staff development”, Social Work Education, 3(1), 15-18.
  • I’Anson, J., Rodriguez, S., & Wilson, G. (2003). Mirrors, reflections and refractions:The contribution of microteaching to reflective practice. European Journal of Teacher Education, 26(2), 189-199.
  • Kazu, H.(1999). “Öğretmen yetiştirmede mikro öğretim”. 4.Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Bildiriler (1) . Eskişehir :Anadolu Üniversitesi. Yayın No: 1076. ss.421-433.
  • Kazu, H. ve Külahçı, S.(1996). “Mikro öğretim yönteminin öğretmenlik uygulamaları üzerindeki etkisi”. İstanbul: Marmara Üniversitesi. Atatürk Eğitim Fak. 2.Ulusal Eğitim Sempozyumu Bildirileri. 18-20 Eylül. ss.7-18.
  • Külahçı, S.(1994). “Mikro öğretimde Fırat üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi deneyimi”. 1.Model Geliştirme. Eğitim ve Bilim Dergisi. Ocak, Cilt: 18, Sayı: 91, ss.12-22.
  • Madike, F.U.(1980). Teacher preparation and student achievement: an experimental comparasion of micro-teaching with a traditional approach: Journal of Educational Psychology. 72-6 ,pp.866-874.
  • Meral, M. A. ve Zerayak, E. (1999). “Öğretmen Yetiştirmede Mikro-Öğretim” 4. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi. Eskişehir; Anadolu Üniversitesi.
  • Kinchin, I. M. & Alias, M., (2005). “Exploiting variations in concept map morphology as a lesson-planning tool for trainee teachers in higher education”, Journal of In-service Education, 31(3), 569-592.
  • Klinzing, H. G. (2002). Wie effektiv ist microteaching? Ein Überblick über fünfunddreißig Jahre Forschung (How effective is microteaching? A survey of fifty-three years of research) Zeitschrift für Pädagogik, 48(2), 194–214.
  • Kpanja, E. (2001). A study of the effectiveness of videotape recording in microteaching training. British Journal of Educational Technology, 32 (4), 483–486.
  • Külahçı, Ş.G. (1994). “Mikro-öğretimde Fırat Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Deneyimi II. Değerlendirme”. Eğitim ve Bilim. 18 (92).
  • Mellon, E. K. & Dence, J. B., (1971). Orientation for teaching Assistants Using Video recorded Microteaching. Journal of Chemical Education, 48(10), 674-675.
  • Metcalf, K., Hammer, R., & Kahlich, P. (1996). Alternatives to field-based experiences: the comparative effects of on-campus laboratories. Teaching and Teacher Education, 12(3), 271–283.
  • Sarı,Y., Sakal,M. ve Deniz,S.(2006 ). “Okul öncesi öğretmen yetiştirmede mikro öğretim yönteminin etkililiği” . http://ab.org.tr/ab05/tammetin/95.doc adressinden 12.02.2013 tarihinde indirilmiştir
  • Saunders, W., Gall, M.D., Nielson, E., & Smith, G. (1975). The effects of variations in microteaching on prospective teachers’ acquisition of questioning skills. Journal of Educational Research, 69, 3–7.
  • Simbo, F. (1989). The effects of microteaching on student teachers’ performance in the actual teaching practice classroom. Educational Research, 31, 195–200.

Evaluation of Microteaching Applications through Student Teachers’ Views

Yıl 2013, Sayı: 21, 303 - 313, 01.12.2013

Öz

This study aimed to examine views of student teachers to application of micro-teaching The study was conducted within the scope of School Experience course offered in, Science Teacher Education Program in the spring term of 2012-2013 study years. The sample of the study consists of 28 Science Teacher Education Program student teachers in Pamukkale University. Case study method was used in this study. Data were gathered through and questionnaire conducted with student teachers. Qualitative data were examined through descriptive analysis. Advantages and disadvantages of the implementation of microteaching approach were discussed in the light of student teachers’ views.

Kaynakça

  • Aksan, Y. ve Cakır, O. (1992). Pre-Service teacher education: a case study. The Second International Conference: ELT and Teacher Training in the 1990's: Perspectives and Prospects (23-25 September 1992) Ankara:METU.
  • Ayas, A., Çepni, S., Johnson, D. ve Turgut, M.F., 1997. Kimya Öğretimi, Öğretmen Eğitimi Dizisi, YÖK/Dünya Bankası Milli Eğitimi Geliştirme Projesi Yayınları, Bilkent, Ankara.
  • Bayraktar, E.(1982). Mikro öğretim yöntemi ve uygulaması.(Yayınlanmamış Asistanlık Tezi) Ankara: KTYOO.
  • Bayraktutar, E. (1982). Mikro-Öğretim Yöntemi ve Uygulaması. Yayınlanmamış Asistanlık Tezi. Ankara: Kız Teknik Yüksek Öğretmen Okulu.
  • Bayraktutar, E. (1994). “Öğretmen Eğitiminde Çağdaş Bir Yaklaşım Olarak Mikro-Öğretim Yöntemi Üzerine Bir Araştırma”. I. Eğitim Bilimleri Kongresi Cilt I. Adana: Ç.Ü. Eğitim Fakültesi Yayınları.
  • Bell, N. D. (2007). Microteaching: What is it that is going on here? Linguistic and Education, 18, 24-40.
  • Çakır, Ö. ve Aksan, Y. (1992). “Yabancı Dil Öğretmeni Yetiştirmede Mikro-Öğretimin Rolü- Bir Model”. Ankara: H.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi, 7.
  • Çakır, Ö. S. (2000). Öğretmen yetiştirmede teoriyi pratiğe bağlayan mikro-öğretimin Türkiye’deki üç üniversitede durumu, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 62-68.
  • Dennick, R., (1998). “Teaching medical educators to teach: the structure and participant evaluation of the Teaching Improvement Project” Medical Teacher, 20(6), 598-601.
  • Gürses, A., Bayrak, R., Yalçın, M., Açıkyıldız, M. ve Doğar, Ç., (2005). “Öğretmenlik uygulamalarında mikro öğretim yönteminin etkililiğinin incelenmesi”. Kastamonu Eğitim Dergisi, Cilt:13 No:1 ;1-10
  • Hall, R. & Leveridge, M., (2006). “The use of video in residential social work staff development”, Social Work Education, 3(1), 15-18.
  • I’Anson, J., Rodriguez, S., & Wilson, G. (2003). Mirrors, reflections and refractions:The contribution of microteaching to reflective practice. European Journal of Teacher Education, 26(2), 189-199.
  • Kazu, H.(1999). “Öğretmen yetiştirmede mikro öğretim”. 4.Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Bildiriler (1) . Eskişehir :Anadolu Üniversitesi. Yayın No: 1076. ss.421-433.
  • Kazu, H. ve Külahçı, S.(1996). “Mikro öğretim yönteminin öğretmenlik uygulamaları üzerindeki etkisi”. İstanbul: Marmara Üniversitesi. Atatürk Eğitim Fak. 2.Ulusal Eğitim Sempozyumu Bildirileri. 18-20 Eylül. ss.7-18.
  • Külahçı, S.(1994). “Mikro öğretimde Fırat üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi deneyimi”. 1.Model Geliştirme. Eğitim ve Bilim Dergisi. Ocak, Cilt: 18, Sayı: 91, ss.12-22.
  • Madike, F.U.(1980). Teacher preparation and student achievement: an experimental comparasion of micro-teaching with a traditional approach: Journal of Educational Psychology. 72-6 ,pp.866-874.
  • Meral, M. A. ve Zerayak, E. (1999). “Öğretmen Yetiştirmede Mikro-Öğretim” 4. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi. Eskişehir; Anadolu Üniversitesi.
  • Kinchin, I. M. & Alias, M., (2005). “Exploiting variations in concept map morphology as a lesson-planning tool for trainee teachers in higher education”, Journal of In-service Education, 31(3), 569-592.
  • Klinzing, H. G. (2002). Wie effektiv ist microteaching? Ein Überblick über fünfunddreißig Jahre Forschung (How effective is microteaching? A survey of fifty-three years of research) Zeitschrift für Pädagogik, 48(2), 194–214.
  • Kpanja, E. (2001). A study of the effectiveness of videotape recording in microteaching training. British Journal of Educational Technology, 32 (4), 483–486.
  • Külahçı, Ş.G. (1994). “Mikro-öğretimde Fırat Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Deneyimi II. Değerlendirme”. Eğitim ve Bilim. 18 (92).
  • Mellon, E. K. & Dence, J. B., (1971). Orientation for teaching Assistants Using Video recorded Microteaching. Journal of Chemical Education, 48(10), 674-675.
  • Metcalf, K., Hammer, R., & Kahlich, P. (1996). Alternatives to field-based experiences: the comparative effects of on-campus laboratories. Teaching and Teacher Education, 12(3), 271–283.
  • Sarı,Y., Sakal,M. ve Deniz,S.(2006 ). “Okul öncesi öğretmen yetiştirmede mikro öğretim yönteminin etkililiği” . http://ab.org.tr/ab05/tammetin/95.doc adressinden 12.02.2013 tarihinde indirilmiştir
  • Saunders, W., Gall, M.D., Nielson, E., & Smith, G. (1975). The effects of variations in microteaching on prospective teachers’ acquisition of questioning skills. Journal of Educational Research, 69, 3–7.
  • Simbo, F. (1989). The effects of microteaching on student teachers’ performance in the actual teaching practice classroom. Educational Research, 31, 195–200.
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Research Article
Yazarlar

Serkan Sevim

Yayımlanma Tarihi 1 Aralık 2013
Yayımlandığı Sayı Yıl 2013 Sayı: 21

Kaynak Göster

APA Sevim, S. (2013). MİKRO-ÖĞRETİM UYGULAMASININ ÖĞRETMEN ADAYLARI GÖZÜYLE DEĞERLENDİRİLMESİ. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi(21), 303-313.