BibTex RIS Kaynak Göster

-

Yıl 2014, Cilt: 11 Sayı: 1, 129 - 140, 03.05.2014

Öz

For the sake of education and instruction, definite initiatives have been done and studies have been conducted for last 25 years. Nevertheless, the models applied in education are usually shaped by otherization of a counter previous model. In the relevant literature, the dilemmatic conceptions such as centralized-decentralized education, public schools-private schools, teacher centered-student centered education have been presented as either one edge is correct or the other. However, in contrast to the dominant belief, the educational conceptions which are formulated in a dilemmatic fashion may not be composed of two options that are the exact opposites of each other. Therefore, in this review, the resources enhancement, McSchools phenomenon, standardization and accreditation processes were discussed in the light of the studies initiated in order to reform education in recent years. The models and ideas, which have been assumed to be true for education, were scrutinized from a dialectical perspective to discover the “wrongs” in the judgements posited as right and the “rights” in the judgements posited as wrong.

Kaynakça

  • Akpınar, B. ve Aydın, K. (2007). Türkiye ve bazı ülkelerin eğitim reformlarının karşılaştırılması. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları, 82-88.
  • Aydoğanoğlu, Erkan. (2010). “Eğtimde Kaynak Sorunu Var mı?” Eleştirel Pedagoji (10). Aylar, E. (2007). Lise öğrencilerinin eğitimde eşitsizliğe ilişkin kavrayışlarının çözümlenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Akyüz, Yahya. (2010). Türk Eğitim Tarihi. İstanbul: Pegema Yayıncılık.
  • Aytaç, Kemal. (1983). Çağdaş Eğitim Akımları. Ankara Üniversitesi DDCF Yayınları.
  • Bakioğlu, Ayşen. (2012). Eğitimde Akreditasyon. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Başaran, İ., E. (2008). Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi. Ankara: Ekinoks Yayınevi. Cırıtlı, H., H. (1985). Güneşli Mektep. Ankara: 1985.
  • Dewey, J. (2007). Deneyim ve Eğitim (S. Akıllı, Çev.). Ankara: ODTÜ Yayınları.
  • Dikili, A. (2014). Örgütlerde güç kavramı: Eleştirel yönetim çalışmaları ile kaynak bağımlılığı yaklaşımın bakışlarına dair karşılaştırmalı bir analiz. Yönetim Bilimleri Dergisi, 12 (23), 141-164.
  • Doğan, İ. (1999). Eğitimde kalite ve akreditasyon sorunu: Eğitim fakülteleri üzerine bir deneme. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, (45), 503.
  • Einstein, A. (1949). Why Socialism? Monthly Review, 1 (1).
  • Erdoğan, İ. (2012). Milli Eğitime Dair. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Erkut, E. (2012). Dijital Çağda Eğitimde Fırsatlar ve Sorumluluklarımız. Türkiye özel Okullar Birliği Yayınları.
  • Farange, P. (2008). Eğitimin temelleri. M. Hern (Ed.), Alternatif Eğitim, Kalkedon Yayınları. Freire, P. (1985). THE politics of education, culture, power, and liberation. Hadley, Massachusetts: Bergin & Garvey Publishers.
  • Gergen, K. J. & Wortham, S. (2001). Social construction and pedagogical practice. K. J. Gergen (Ed.), Social construction in context (pp. 115-136). Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Güngör, G. ve Göksu. A. (2013). Türkiye’de eğitimin finansmanı ve ülkelerarası bir karşılaştırma. Yönetim ve Ekonomi, 20 (1), 59-72.
  • Gutek, G. L. (2001). Eğitimde felsefi ve ideolojik yaklaşımlar. Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Illich, I. (1985). Okulsuz toplum (B. Üstün, Çev.). Ankara: Birey Toplum Yayınları.
  • İnal, K. (1996). Eğitimde ideolojik boyut. Ankara: Doruk Yayınları.
  • Kumar, K. (2010). Sanayi sonrası toplumdan post-modern topluma çağdaş dünyanın yeni kurumları. İstanbul: Dost Yayınları.
  • Kuhn, T., S. (2008). Bilimsel devrimlerin yapısı. İstanbul: Kırmızı Yayınları.
  • Kurul, Necla. (2011). Eğitimde standartlaşma: İlköğretim kurumlarının standartlarının eleştirisi. Eleştirel Pedagoji, (16), 7.
  • Manfred, B., S. (2006). Küreselleşme (A. Ersoy, Çev.). Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
  • Mayo, P. (2008). Özgürleştiren praksis. İstanbul: Dipnot Yayınları.
  • Özden, Y. (1999). Eğitimde dönüşüm, eğitimde yeni değerler. Ankara: Pegem A Yayıncılık. Psacharopoulos, G. & Woodhall, M. (1986). Education for development: An analysis of investment choices. Oxford: Oxford University Press for The World Bank.
  • Rabinow, P. & Sullivan, W. (1990). Toplum bilimlerinde yorumcu yaklaşım. İstanbul: Hürriyet Vakfı Yayınları.
  • Rousseau, J., J. (2007). Bilimler ve sanatlar üstüne söylev (S. Eyüboğlu, Çev.). İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.
  • Schultz, T., W. (1963). The economic value of education. New York: Columbia University Press.
  • Wilson, Q., J. (1996). Bürokrasi “Kamu Kuruluşları Neyi Niçin Yapar”. Ankara, TODAİE.

EĞİTİMDEKİ DEĞİŞİMLERE DAİR ELEŞTİREL İRDELEMELER

Yıl 2014, Cilt: 11 Sayı: 1, 129 - 140, 03.05.2014

Öz

Eğitim ve öğretim için son 25 yıldır belli başlı adımlar atılmakta, çalışmalar yapılmaktadır. Ancak eğitim için uygulanan modellerin ötekileştirilen bir başka modelden hız alarak biçimlendiği görülmektedir. Mesela merkeziyetçi-ademi merkeziyetçi eğitim, kamu okulları-özel okullar, öğretmen merkezli-öğrenci merkezli eğitim gibi ikilem durumlarıyla ilgili seçeneklerden birisi her halükarda doğruymuş gibi sunulmaktadır. Oysa ikilem olarak sunulan birçok eğitim durumlarının sanıldığı ölçüde biri, diğerinin zıddı olmayabilir. İşte bu makalede son yıllarda eğitimi reforme etmek için başlatılan çalışmalar paralelinde tezahür eden kaynakların arttırılması, Mc. Okullaşma fenomeni, standartlaşma ve akredidasyon gibi süreçler tartışılmaktadır. Eğitim için doğru olduğu varsayılan modeller ve düşünceler diyalektik bir bakış açısıyla tartışılarak “doğru” varsayılan yargıların içinde yanlışlar, “yanlış” varsayılan düşüncelerin içinde de doğrular bulunmaya çalışılmaktadır.

Kaynakça

  • Akpınar, B. ve Aydın, K. (2007). Türkiye ve bazı ülkelerin eğitim reformlarının karşılaştırılması. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları, 82-88.
  • Aydoğanoğlu, Erkan. (2010). “Eğtimde Kaynak Sorunu Var mı?” Eleştirel Pedagoji (10). Aylar, E. (2007). Lise öğrencilerinin eğitimde eşitsizliğe ilişkin kavrayışlarının çözümlenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Akyüz, Yahya. (2010). Türk Eğitim Tarihi. İstanbul: Pegema Yayıncılık.
  • Aytaç, Kemal. (1983). Çağdaş Eğitim Akımları. Ankara Üniversitesi DDCF Yayınları.
  • Bakioğlu, Ayşen. (2012). Eğitimde Akreditasyon. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Başaran, İ., E. (2008). Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi. Ankara: Ekinoks Yayınevi. Cırıtlı, H., H. (1985). Güneşli Mektep. Ankara: 1985.
  • Dewey, J. (2007). Deneyim ve Eğitim (S. Akıllı, Çev.). Ankara: ODTÜ Yayınları.
  • Dikili, A. (2014). Örgütlerde güç kavramı: Eleştirel yönetim çalışmaları ile kaynak bağımlılığı yaklaşımın bakışlarına dair karşılaştırmalı bir analiz. Yönetim Bilimleri Dergisi, 12 (23), 141-164.
  • Doğan, İ. (1999). Eğitimde kalite ve akreditasyon sorunu: Eğitim fakülteleri üzerine bir deneme. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, (45), 503.
  • Einstein, A. (1949). Why Socialism? Monthly Review, 1 (1).
  • Erdoğan, İ. (2012). Milli Eğitime Dair. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Erkut, E. (2012). Dijital Çağda Eğitimde Fırsatlar ve Sorumluluklarımız. Türkiye özel Okullar Birliği Yayınları.
  • Farange, P. (2008). Eğitimin temelleri. M. Hern (Ed.), Alternatif Eğitim, Kalkedon Yayınları. Freire, P. (1985). THE politics of education, culture, power, and liberation. Hadley, Massachusetts: Bergin & Garvey Publishers.
  • Gergen, K. J. & Wortham, S. (2001). Social construction and pedagogical practice. K. J. Gergen (Ed.), Social construction in context (pp. 115-136). Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Güngör, G. ve Göksu. A. (2013). Türkiye’de eğitimin finansmanı ve ülkelerarası bir karşılaştırma. Yönetim ve Ekonomi, 20 (1), 59-72.
  • Gutek, G. L. (2001). Eğitimde felsefi ve ideolojik yaklaşımlar. Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Illich, I. (1985). Okulsuz toplum (B. Üstün, Çev.). Ankara: Birey Toplum Yayınları.
  • İnal, K. (1996). Eğitimde ideolojik boyut. Ankara: Doruk Yayınları.
  • Kumar, K. (2010). Sanayi sonrası toplumdan post-modern topluma çağdaş dünyanın yeni kurumları. İstanbul: Dost Yayınları.
  • Kuhn, T., S. (2008). Bilimsel devrimlerin yapısı. İstanbul: Kırmızı Yayınları.
  • Kurul, Necla. (2011). Eğitimde standartlaşma: İlköğretim kurumlarının standartlarının eleştirisi. Eleştirel Pedagoji, (16), 7.
  • Manfred, B., S. (2006). Küreselleşme (A. Ersoy, Çev.). Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
  • Mayo, P. (2008). Özgürleştiren praksis. İstanbul: Dipnot Yayınları.
  • Özden, Y. (1999). Eğitimde dönüşüm, eğitimde yeni değerler. Ankara: Pegem A Yayıncılık. Psacharopoulos, G. & Woodhall, M. (1986). Education for development: An analysis of investment choices. Oxford: Oxford University Press for The World Bank.
  • Rabinow, P. & Sullivan, W. (1990). Toplum bilimlerinde yorumcu yaklaşım. İstanbul: Hürriyet Vakfı Yayınları.
  • Rousseau, J., J. (2007). Bilimler ve sanatlar üstüne söylev (S. Eyüboğlu, Çev.). İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.
  • Schultz, T., W. (1963). The economic value of education. New York: Columbia University Press.
  • Wilson, Q., J. (1996). Bürokrasi “Kamu Kuruluşları Neyi Niçin Yapar”. Ankara, TODAİE.
Yıl 2014, Cilt: 11 Sayı: 1, 129 - 140, 03.05.2014

Öz

Kaynakça

  • Akpınar, B. ve Aydın, K. (2007). Türkiye ve bazı ülkelerin eğitim reformlarının karşılaştırılması. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları, 82-88.
  • Aydoğanoğlu, Erkan. (2010). “Eğtimde Kaynak Sorunu Var mı?” Eleştirel Pedagoji (10). Aylar, E. (2007). Lise öğrencilerinin eğitimde eşitsizliğe ilişkin kavrayışlarının çözümlenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Akyüz, Yahya. (2010). Türk Eğitim Tarihi. İstanbul: Pegema Yayıncılık.
  • Aytaç, Kemal. (1983). Çağdaş Eğitim Akımları. Ankara Üniversitesi DDCF Yayınları.
  • Bakioğlu, Ayşen. (2012). Eğitimde Akreditasyon. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Başaran, İ., E. (2008). Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi. Ankara: Ekinoks Yayınevi. Cırıtlı, H., H. (1985). Güneşli Mektep. Ankara: 1985.
  • Dewey, J. (2007). Deneyim ve Eğitim (S. Akıllı, Çev.). Ankara: ODTÜ Yayınları.
  • Dikili, A. (2014). Örgütlerde güç kavramı: Eleştirel yönetim çalışmaları ile kaynak bağımlılığı yaklaşımın bakışlarına dair karşılaştırmalı bir analiz. Yönetim Bilimleri Dergisi, 12 (23), 141-164.
  • Doğan, İ. (1999). Eğitimde kalite ve akreditasyon sorunu: Eğitim fakülteleri üzerine bir deneme. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, (45), 503.
  • Einstein, A. (1949). Why Socialism? Monthly Review, 1 (1).
  • Erdoğan, İ. (2012). Milli Eğitime Dair. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Erkut, E. (2012). Dijital Çağda Eğitimde Fırsatlar ve Sorumluluklarımız. Türkiye özel Okullar Birliği Yayınları.
  • Farange, P. (2008). Eğitimin temelleri. M. Hern (Ed.), Alternatif Eğitim, Kalkedon Yayınları. Freire, P. (1985). THE politics of education, culture, power, and liberation. Hadley, Massachusetts: Bergin & Garvey Publishers.
  • Gergen, K. J. & Wortham, S. (2001). Social construction and pedagogical practice. K. J. Gergen (Ed.), Social construction in context (pp. 115-136). Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Güngör, G. ve Göksu. A. (2013). Türkiye’de eğitimin finansmanı ve ülkelerarası bir karşılaştırma. Yönetim ve Ekonomi, 20 (1), 59-72.
  • Gutek, G. L. (2001). Eğitimde felsefi ve ideolojik yaklaşımlar. Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Illich, I. (1985). Okulsuz toplum (B. Üstün, Çev.). Ankara: Birey Toplum Yayınları.
  • İnal, K. (1996). Eğitimde ideolojik boyut. Ankara: Doruk Yayınları.
  • Kumar, K. (2010). Sanayi sonrası toplumdan post-modern topluma çağdaş dünyanın yeni kurumları. İstanbul: Dost Yayınları.
  • Kuhn, T., S. (2008). Bilimsel devrimlerin yapısı. İstanbul: Kırmızı Yayınları.
  • Kurul, Necla. (2011). Eğitimde standartlaşma: İlköğretim kurumlarının standartlarının eleştirisi. Eleştirel Pedagoji, (16), 7.
  • Manfred, B., S. (2006). Küreselleşme (A. Ersoy, Çev.). Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
  • Mayo, P. (2008). Özgürleştiren praksis. İstanbul: Dipnot Yayınları.
  • Özden, Y. (1999). Eğitimde dönüşüm, eğitimde yeni değerler. Ankara: Pegem A Yayıncılık. Psacharopoulos, G. & Woodhall, M. (1986). Education for development: An analysis of investment choices. Oxford: Oxford University Press for The World Bank.
  • Rabinow, P. & Sullivan, W. (1990). Toplum bilimlerinde yorumcu yaklaşım. İstanbul: Hürriyet Vakfı Yayınları.
  • Rousseau, J., J. (2007). Bilimler ve sanatlar üstüne söylev (S. Eyüboğlu, Çev.). İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.
  • Schultz, T., W. (1963). The economic value of education. New York: Columbia University Press.
  • Wilson, Q., J. (1996). Bürokrasi “Kamu Kuruluşları Neyi Niçin Yapar”. Ankara, TODAİE.
Toplam 28 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil TR
Bölüm Makaleler
Yazarlar

İrfan Erdoğan

Yayımlanma Tarihi 3 Mayıs 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014 Cilt: 11 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Erdoğan, İ. (2014). EĞİTİMDEKİ DEĞİŞİMLERE DAİR ELEŞTİREL İRDELEMELER. HAYEF Journal of Education, 11(1), 129-140.
AMA Erdoğan İ. EĞİTİMDEKİ DEĞİŞİMLERE DAİR ELEŞTİREL İRDELEMELER. HAYEF Journal of Education. Mayıs 2014;11(1):129-140.
Chicago Erdoğan, İrfan. “EĞİTİMDEKİ DEĞİŞİMLERE DAİR ELEŞTİREL İRDELEMELER”. HAYEF Journal of Education 11, sy. 1 (Mayıs 2014): 129-40.
EndNote Erdoğan İ (01 Mayıs 2014) EĞİTİMDEKİ DEĞİŞİMLERE DAİR ELEŞTİREL İRDELEMELER. HAYEF Journal of Education 11 1 129–140.
IEEE İ. Erdoğan, “EĞİTİMDEKİ DEĞİŞİMLERE DAİR ELEŞTİREL İRDELEMELER”, HAYEF Journal of Education, c. 11, sy. 1, ss. 129–140, 2014.
ISNAD Erdoğan, İrfan. “EĞİTİMDEKİ DEĞİŞİMLERE DAİR ELEŞTİREL İRDELEMELER”. HAYEF Journal of Education 11/1 (Mayıs 2014), 129-140.
JAMA Erdoğan İ. EĞİTİMDEKİ DEĞİŞİMLERE DAİR ELEŞTİREL İRDELEMELER. HAYEF Journal of Education. 2014;11:129–140.
MLA Erdoğan, İrfan. “EĞİTİMDEKİ DEĞİŞİMLERE DAİR ELEŞTİREL İRDELEMELER”. HAYEF Journal of Education, c. 11, sy. 1, 2014, ss. 129-40.
Vancouver Erdoğan İ. EĞİTİMDEKİ DEĞİŞİMLERE DAİR ELEŞTİREL İRDELEMELER. HAYEF Journal of Education. 2014;11(1):129-40.