Öz
Kaynakça
- ARIKBOĞA, E. (1998). Yerel Yönetimler, Katılım ve Mahalle Muhtarlığı (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. ÇAM, E. (1994). Siyaset Bilimine Giriş. İstanbul: Der Yayınları. ÇEÇEN, A. (1984). “Demokrasi ve İnsan Hakları”. TODAİE Yayınları, 5-6, 67-97. ERYILMAZ, B. (2015). Kamu Yönetimi. Kocaeli: Umuttepe Yayınları. FİŞEK, K. (1977). Yönetime Katılma, Ankara: TODAİE Yayını. GÖRMEZ, K. ALTINIŞIK, H.U. (2011), “Yerel Demokrasi ve Kent Konseyleri”, Kent Konseyleri Sempozyumu Bildiriler Kitabı, Keskin, E.B. (ed.), Bursa: Bursa Kent Konseyi Bilimsel Yayınlar Dizisi- 1, 30-50. GÖZÜBÜYÜK, A.Ş. (2006). Türkiye’nin Yönetim Yapısı. Ankara: Turhan Kitabevi. HAYEK, F.V. (2005). “Demokrasi Nereye Gidiyor”. T. Akdemir (Çev.), (Ed.). C. C. Aktan (ed.), Yeni Bir Siyasal Sistem Arayışı: Demokrasi, Poliarşi ve Demarşi, Konya: Çizgi Kitabevi. HEYWOOD, A. (2012). Siyaset Teorisine Giriş. İstanbul: Küre Yayınları İÇİŞLERİ BAKANLIĞI. (2006). Kent Konseyi Yönetmeliği. Ankara: Resmi Gazete. İZCİ, İ. (2014). “Katılımcı Yerel Yönetim: Genel Bir Bakış”. Katılımcı Yerel Yönetim. SODEV (der.). Ankara: Kalkedon Yayınları. KAMU YÖNETİMİ ARAŞTIRMA PROJESİ. (1992). Yerel Yönetimler Araştırma Grubu Raporu. Ankara: TODAİE Yayını. LIPSON, L. (1993). “Demokrasinin Felsefesi”. Erdoğan. M. (çev.). Sosyal ve Siyasal Teori Seçme Yazılar, Ankara: Siyasal Kitabevi. PUSTU, Y. (2005), “Yerel Yönetimler ve Demokrasi”, Sayıştay Dergisi, 57. 121-134. SENCER, M. (1981). Yöntembilim Terimleri Sözlüğü, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayını. ŞAYLAN, G. (1998). Demokrasi ve Demokrasi Düşüncesinin Gelişimi. Ankara: TODAİE Yayını. GÖRÜŞMELER KESKİN, Enes Battal, Görüşme Notları, 26 Temmuz 2016. SOYGÜZEL, Hasan, Görüşme Notları, 28 Haziran 2016. BAŞLAR, Murat, Görüşme Notları, 23 Haziran 2016.
YEREL DEMOKRASİNİN GELİŞİMİ SÜRECİNDE KENT KONSEYLERİNİN ROLÜ VE İŞLEVSELLİĞİ: BURSA VE YALOVA KENT KONSEYİ ÖRNEĞİ
Öz
Kent konseyleri, yerelde
halkın karar alma süreçlerine katılımını sağlayan ve yöneten-yönetilen kesimi “birlikte
yönetim” anlayışı etrafında birleştiren demokratik bir oluşumdur. Kent
konseyleri, 1980’lı yıllardan itibaren değişen yönetim anlayışının bir
yansıması olarak ortaya çıkmıştır. Günümüz yönetim anlayışında, temsili
demokrasinin yaratmakta olduğu sıkıntılara bir çözüm olarak düşünülen “kent
konseyleri”, sosyal yardımlaşma ve dayanışma, çevreye duyarlılık, ortak karar
alma, sivil toplumun gücünü arttırma, yönetimde şeffaflık ve hesap
verilebilirliği sağlama gibi birçok önemli işleve sahiptir. Bu işlevler, kent
konseylerinin birer yerel demokrasi aracı olmasını sağlamıştır. Öte yandan,
kent konseyleri uygulama noktasında yaşadığı sıkıntılardan ötürü, yeterince
işlevsel olamamaktadır. Buradan hareketle, bu çalışmanın amacını; yerel
demokrasinin gelişimi sürecinde kent konseylerinin rolü ve işlevselliğinin alan
araştırması üzerinden ölçülmesi ve değerlendirilmesi oluşturmaktadır. Araştırmada,
uygulama alanı, Bursa Kent Konseyi ve Yalova Kent Konseyidir. Alan araştırması,
eski ve yeni kent konseyi genel sekreterleri düzeyinde, nitel araştırma
yöntemlerinden biri olan mülakat tekniği kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmada,
kent konseylerinin yerelde demokratik kültürün yerleştirilmesinde önemli
rollerinin bulunduğu anlaşılmıştır. Ancak, kent konseylerinin işlevselliğini
doğrudan etkileyen katılım, mevzuat, örgütsel ve bütçe noktalarında yaşanan
problemlerin yapıyı etkisiz kıldığı sonucuna varılmıştır. Bu sonuçlardan
hareketle, önerilerin geliştirilmesi yoluna gidilmiştir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- ARIKBOĞA, E. (1998). Yerel Yönetimler, Katılım ve Mahalle Muhtarlığı (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. ÇAM, E. (1994). Siyaset Bilimine Giriş. İstanbul: Der Yayınları. ÇEÇEN, A. (1984). “Demokrasi ve İnsan Hakları”. TODAİE Yayınları, 5-6, 67-97. ERYILMAZ, B. (2015). Kamu Yönetimi. Kocaeli: Umuttepe Yayınları. FİŞEK, K. (1977). Yönetime Katılma, Ankara: TODAİE Yayını. GÖRMEZ, K. ALTINIŞIK, H.U. (2011), “Yerel Demokrasi ve Kent Konseyleri”, Kent Konseyleri Sempozyumu Bildiriler Kitabı, Keskin, E.B. (ed.), Bursa: Bursa Kent Konseyi Bilimsel Yayınlar Dizisi- 1, 30-50. GÖZÜBÜYÜK, A.Ş. (2006). Türkiye’nin Yönetim Yapısı. Ankara: Turhan Kitabevi. HAYEK, F.V. (2005). “Demokrasi Nereye Gidiyor”. T. Akdemir (Çev.), (Ed.). C. C. Aktan (ed.), Yeni Bir Siyasal Sistem Arayışı: Demokrasi, Poliarşi ve Demarşi, Konya: Çizgi Kitabevi. HEYWOOD, A. (2012). Siyaset Teorisine Giriş. İstanbul: Küre Yayınları İÇİŞLERİ BAKANLIĞI. (2006). Kent Konseyi Yönetmeliği. Ankara: Resmi Gazete. İZCİ, İ. (2014). “Katılımcı Yerel Yönetim: Genel Bir Bakış”. Katılımcı Yerel Yönetim. SODEV (der.). Ankara: Kalkedon Yayınları. KAMU YÖNETİMİ ARAŞTIRMA PROJESİ. (1992). Yerel Yönetimler Araştırma Grubu Raporu. Ankara: TODAİE Yayını. LIPSON, L. (1993). “Demokrasinin Felsefesi”. Erdoğan. M. (çev.). Sosyal ve Siyasal Teori Seçme Yazılar, Ankara: Siyasal Kitabevi. PUSTU, Y. (2005), “Yerel Yönetimler ve Demokrasi”, Sayıştay Dergisi, 57. 121-134. SENCER, M. (1981). Yöntembilim Terimleri Sözlüğü, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayını. ŞAYLAN, G. (1998). Demokrasi ve Demokrasi Düşüncesinin Gelişimi. Ankara: TODAİE Yayını. GÖRÜŞMELER KESKİN, Enes Battal, Görüşme Notları, 26 Temmuz 2016. SOYGÜZEL, Hasan, Görüşme Notları, 28 Haziran 2016. BAŞLAR, Murat, Görüşme Notları, 23 Haziran 2016.
Ayrıntılar
| Bölüm | Makaleler |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Ocak 2018 |
| Gönderilme Tarihi | 24 Aralık 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 1 Sayı: 1 |
İşletme Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.
Dizinler: Index Copernicus, DOAJ, Crossref, CiteFactor, EBSCO, Google Scholar, ASSOS, OJOP, ERIH Plus