Öz
Ev, insanların barınma ve hayatlarını devam ettirme gibi temel ihtiyaçlarını karşılayan özel bir mekândır. Covid-19 pandemisiyle birlikte insanların daha çok vakit geçirmek zorunda kaldıkları ev, eğitim ve çalışma gibi sosyal etkinliklerin yürütüldüğü ve gündelik hayatın merkezine yerleşen bir mekâna dönüştü. Bu çalışmanın amacı da pandemi sürecinin evdeki yaşamı, ilişkileri ve evin kullanımı üzerinde nasıl bir etki oluşturduğunu incelemektir. Bu bağlamda evin değişen kullanımı, eve yüklenilen yeni anlamlar, evdeki aile ilişkileri ve sosyal medya kullanımının bireylerin ilişkilerini ve sosyalleşmelerini nasıl etkilediğine odaklanarak pandemi sürecinde evin sosyolojik bir analizi yapılacaktır. Yöntem olarak nicel araştırma tekniği kullanılarak yürütülen çalışmada veri toplamak için nicel araştırma tekniklerinden biri olan anket tekniği kullanılacaktır. Türkiye’de 18-65 yaş aralığındaki bireylerden anket tekniği ile toplanan veriler SPSS programı kullanılarak analiz edilecektir. Araştırma evrenini temsil eden toplamda 600 kişiden veri toplanmıştır. Araştırmanın temel bulguları ise pandemi sürecinde zamanlarının çoğunu evde geçiren bireylerin eve ilişkin algıları ve pratiklerinin değiştiği, aile içerisinde politik ve dini tartışmaların arttığı, uzun süre evde kalmanın çeşitli konularda kaygıya yol açtığı, geleneksel kadın ve erkek rollerinde bir değişimin ortaya çıktığı görülmektedir. Pandemi sürecinde özellikle internet ve telefon kullanımındaki artışla beraber sosyal medya kullanımının arttığı, bu durumun evi daha katlanılabilir hale getirdiği de bulgular arasındadır.