Ortaçağ Araştırmaları Dergisi

Abstract

Doğu dünyasında bilimin güneşi tüm parlaklığıyla zihinleri aydınlatırken, Batı dünyası içine düşmüş olduğu bilgi yoksunluğundan kurtulmanın çaresini aramaktaydı. İşte bu yoksunluktan kurtulmada her toplumda olduğu gibi Batı’da da yol göstericilik vasfına Orta Çağ’da dini yetkililer soyunmuştur. Bu dini yetkililer, Avrupa’nın her tarafına dini yaymak ve insanları doğru yola sevk etmek amacıyla kurmuş oldukları manastırlar, kiliseler ve XI. yüzyılın sonundan itibaren oluşmaya başlayan üniversitelerle Batı insanının hayatının her alanına nüfuz etmeye çalışmışlardır. Bu etki alanlarından bir tanesini de kuşkusuz eğitim oluşturmaktadır. Geçmişin bilgi ve birikimini aktarmada birinci yol olan eğitimin içerisinde insanların sağlığı ile ilgilenen tıp eğitiminin önemi yadsınamayacak kadar büyüktü. Bu sebeple günün hastalıkları ve geleneksel tıbbî aktarımlar, Orta Çağ Avrupası’nda yeni hekim adaylarına çeşitli eğitim kurumları tarafından aktarılmıştır. Tıp alanındaki birikim evrensel olduğundan, milletler ve kültürler arası etkileşimin olması kaçınılmazdır. Orta Çağ Batı Avrupası da bu etkileşime dâhil olmuş ve kendi sistemini geliştirmiştir. Avrupa’nın bu sistemin neresinde olduğunu ve bu işi ne kadar başardığını anlama açısından Orta Çağ Avrupası’nda tıp ilminin popüler olduğu mekânlar, eğitimin sistemleşmesi, tıp ilminin icrası, dersler, sınavlar ve öğrencilerin sosyal statülerinin incelenmesi gerekmektedir. Bu eğitim mekânlardan biri de Fransa’daki Montpellier Tıp Okulu olmuştur. Dolayısıyla biz de bu çalışmamızda bahsettiğimiz konuları Montpellier Tıp Okulu ekseninde izah etmeye gayret gösterdik.