Mecmua

Abstract

Abdurrahim Karakoç Türk şiirinin önemli köşe taşlarından birisini teşkil eden, Cumhuriyet sonrasının en önemli halk şairleri arasında gösterilen, aynı zamanda şiir kitapları en çok basılan şairler arasında gösterilmektedir. Onun şiirlerindeki memleket sevgisi ile birlikte aşk şiirleri milyonların ezberlediği şiirler arasında günümüzde bile yerini muhafaza etmektedir.
Özellikle ilk gençlik yıllarında yazmış olduğu Mihriban ve Unutursun Mihriban’ım şiirleri bestelendikten sonra bu türküler çeşitli sanatçılar tarafından okunmuş ve en önemli klasik türküler arasında yerini almıştır.
Bu çalışmamızda Abdurrahim Karakoç’un Türk şiirine katkılarının yanı sıra onun şiirlerini besteleyen sanatçılarla birlikte 1970’li yıllarda Zekeriya Bozdağ tarafından daha sonraki yıllarda Musa Eroğlu tarafından bestelenen bu türkü ile yine Musa Eroğlu tarafından bestelenip onlarca sanatçı tarafından okunan Mihriban şiiri üzerinde duracağız. Bu iki şiir, zaman içinde toplumun hafızasında bir Leyla ile Mecnun, Kerem ile Aslı, Ferhat ile Şirin aşkları gibi canlı tutulmuş, bu türküleri seven herkes sevdiğinin adını Mihriban ile özdeşleştirmiş hatta bu aşk ile ilgili destanlar efsaneler bile yazılmaya başlanmıştır.
Bu iki şiirin yolculuğundan başlayarak, türküler arasında yüzyıllar sonrasına aktarılıp söylenecek, kendisi dünyadan ayrıldıktan sonra bile aşkı dillerde destanlaşacak bir şairin düşünce dünyasında dolaşarak onunla birlikte bir yolculuk yapacağız. Bu yolculuk esnasında onun şiirlerinin farklı sanatçılar tarafından bestelenip söylenmesine tanık olup bu türkülerden örnekler sunacağız.