Abstract
Economic production power is the main point of the development levels of the countries. One of the most important inputs required for production is energy. The concept of energy comes to the forefront as a multidimensional issue for all states from the past to the present. In this context, it covers a multivariate structure not only economically and financially, but also in terms of public policies as a broad subject with political and socio-cultural reflections. There is a rapid change in energy diversity and related trade in the world and in our country recently. Understanding this change and keeping pace with possible policy changes for future periods has the potential to have a direct impact on the development of countries. In this study, energy markets and related public policies are tried to be discussed in a general framework. Following a general conceptual framework on energy, energy policies are tried to be addressed in the world and especially within the EU where Turkey is a candidate country. In the last section, energy policies of our country are tried to be transferred from a historical point of view, and future perspectives are tried to be examined.
References
- AB BAKANLIĞI. (2017, 07 31). Fasıl 15 - Enerji. https://www.ab.gov.tr/80.html adresinden alındı
- AYDIN, L. (2014). Enerji Ekonomisi ve Politikaları. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- BAYRAÇ, N. (2009). Küresel Enerji Politikaları ve Türkiye: Petrol ve Doğal Gaz Kaynakları Açısından Bir Karşılaştırma 10(1). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1).
- ÇOKGEZEN, J. (2007). Avrupa Birliği çevre politikası ve Türkiye. http://dspace.marmara.edu.tr: http://dspace.marmara.edu.tr/handle/18832014/732 adresinden alındı
- DEKTMK. (2009). Dünya’da ve Türkiye’de Güneş Enerjisi. Dünya Enerji Konseyi Türk Milli Komitesi. Ankara: DEKTMK Yayını,.
- DOĞANAY, H. Ö. (2011). Genel Beşeri ve Ekonomik Coğrafya. Pegem Akademi.
- EIA. (2016). Electricity, International Energy Outlook 2016 With Projections to 2040 (within), . U.S. Energy Information Administration. Washington D.C., USA.: (EIA) Publication, .
- EPDK. (2018). Sektör Raporu . Enerji Piyasası Düzenleme Kurulu.
- ESENDURAN, M. (2010). Türkiye’de Elektrik Üretiminin Tarihçesi. http://www.haberortak.com: https://www.haberortak.com/44637-turkiye-8217-de-elektrik-uretiminin-tarihcesi/ adresinden alındı
- ETKB. (2015). Dünya ve Ülkemiz Enerji ve Tabii Kaynaklar Görünümü. Türkiye Cumhuriyeti Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı. Ankara: ETKB Yayını.
- ETKB. (2017). Dünya ve Türkİye Enerjİ ve Tabii Kaynaklar Görünümü . ENERJİ VE TABİİ KAYNAKLAR BAKANLIĞI, Ankara.
- İPRAGAZ. (2018, 05 11). http://www.ipragaz.com.tr/lng.asp adresinden alındıKalkınma Bakanlığı Özel İhtisas Komisyonu Raporu. (2014). Onununcu Kalkınma Planı 2014 - 2018 Enerji Güvenliği ve verimliliği 2023. Ankara: Kalkınma Bakanlığı.
- KARABULUT, Y. (2003). Enerji Kaynakları. Ankara: Hilmi Usta Matbaacılık.
- KARAOSMANOĞLU, F. (2006). Biyoyakıt teknolojisi ve İTÜ araştırmaları. İSTANBUL: İTÜ Matbaası.
- KARTALKANAT, A. (1991). Cumhuriyet Döneminde Madenciliğimizin Gelişimi ve Türkiye Madencilik Politikası. Jeoloji Mühendisliği Dergisi(38), 51-67.
- KUM, H. (2009). YENİLENEBİLİR ENERJİ KAYNAKLARI: DÜNYA PİYASALARINDAKİ SON GELİŞMELER VE POLİTİKALAR. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 33, s. 207-223.
- OECD . (2015-2016). Factbook 2015-2016. OECD.
- ORAL, M. (2017). Enerji Coğrafyası Perspektifinde Türkiye’Nin Enerji Politikaları. Karabük: Karabük Üniversitesi Sbe Yayımlanmamış Doktora Tezi.
- ÖZTÜRK, H. H. (2013). Yenilenebilir Enerji Kaynakları. İstanbul: Birsen Yayıncılık.
- SEITZ , B. (2010). Desertec. Solarthermische Energie als gemeinsame Energiepolitische Strategie für Europa, Nordafrika und den Nahen Osten?. (Y. BOZKURT, Çev.) Yüksek Lisans Tezi ,: Viyana Üniversitesi, Avusturya.
- TDK. (2018, 05 09). http://tdk.gov.tr/index.php?option=com_bilimsanat&arama=kelime&guid=TDK.GTS.5af58c1e507e54.43331930 adresinden alındı
- TTK. (2016). Taşkömürü Sektör Raporu. Zonguldak.: TTK Yayını.
- TÜMERTEKİN, E., & ÖZGÜÇ, N. (2007). Ekonomik Coğrafya: Küreselleşme ve Kalkınma. İstanbul: Çantay Kitabevi.
- WEC. (2016). World Energy Resources. World Energy Council (WEC). London, United Kingdom: WEC Publication.
- WNA. (2018, 05 10). World Nuclear Association. World Nuclear Association (WNA) (2017) ‘’World Nuclear Power Reactors & Uranium Requirements’’,
- http://www.world-nuclear.org/information-library/facts-and-figures/world-nuclear-power-reactors-and-uranium-requireme.aspx, Erişim Tarihi: 13.05.2017. adresinden alındı
- YERGİN, D. T. (2003). Petrol: para ve güç çatışmasının epik öyküsü. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
- YILMAZER, Ö. (2016). Enerji Ekonomi Politiğinde Yenilenebilir Enerjinin Değişen Rolü Vve Türkiye Açısından Önemi. İzmir: İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Sbe Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
- YORKAN, A. (2009). Avrupa Birliği’nin Enerji Politikası ve Türkiye’ye Etkileri. Bilge Strateji Dergisi, 1(1), 25-26.
Abstract
Ülkelerin gelişmişlik düzeylerinin
belirleyicilerinin başında ekonomik üretim güçleri gelmektedir. Üretim için
gereken en önemli girdilerinden biri ise enerjidir. Enerji kavramı geçmişten
günümüze tüm devletler açısından çok boyutlu olarak önem verilen bir konu
olarak ön plana çıkmaktadır. Bu bağlamda sadece ekonomik ve iktisadi olarak
değil siyasi ve sosyo-kültürel yansımaları da bulunan kapsamı geniş bir konu
olarak kamu politikaları açısından çok değişkenli bir yapıyı ihtiva etmektedir.
Dünya’da ve ülkemizde enerji
çeşitliliği ve bağlantılı olarak ticaretinde son dönemde yaşanan hızlı bir
değişim söz konusudur. Bu değişimi anlamak ve gelecek dönemler açısından
muhtemel politika değişimlerine ayak uydurabilmek ülkelerin kalkınmasına
doğrudan etkiler yaratma potansiyeline sahiptir.
Bu çalışmada enerji piyasaları ve
bunlara bağlı olarak kamu politikaları genel bir çerçevede ele alınmaya
çalışılmaktadır. Enerji konusunda genel bir kavramsal çerçevenin ardından
dünyada ve özellikle aday ülke pozisyonunda olduğumuz AB içinde enerji
politikaları ele alınmaya çalışılmaktadır. Son bölümde ise ülkemizin enerji
politikaları hem tarihsel bir bakış açısıyla aktarılmaya çalışılmakta hem de
gelecek perspektifleri incelenmeye gayret edilmektedir.
References
- AB BAKANLIĞI. (2017, 07 31). Fasıl 15 - Enerji. https://www.ab.gov.tr/80.html adresinden alındı
- AYDIN, L. (2014). Enerji Ekonomisi ve Politikaları. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- BAYRAÇ, N. (2009). Küresel Enerji Politikaları ve Türkiye: Petrol ve Doğal Gaz Kaynakları Açısından Bir Karşılaştırma 10(1). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1).
- ÇOKGEZEN, J. (2007). Avrupa Birliği çevre politikası ve Türkiye. http://dspace.marmara.edu.tr: http://dspace.marmara.edu.tr/handle/18832014/732 adresinden alındı
- DEKTMK. (2009). Dünya’da ve Türkiye’de Güneş Enerjisi. Dünya Enerji Konseyi Türk Milli Komitesi. Ankara: DEKTMK Yayını,.
- DOĞANAY, H. Ö. (2011). Genel Beşeri ve Ekonomik Coğrafya. Pegem Akademi.
- EIA. (2016). Electricity, International Energy Outlook 2016 With Projections to 2040 (within), . U.S. Energy Information Administration. Washington D.C., USA.: (EIA) Publication, .
- EPDK. (2018). Sektör Raporu . Enerji Piyasası Düzenleme Kurulu.
- ESENDURAN, M. (2010). Türkiye’de Elektrik Üretiminin Tarihçesi. http://www.haberortak.com: https://www.haberortak.com/44637-turkiye-8217-de-elektrik-uretiminin-tarihcesi/ adresinden alındı
- ETKB. (2015). Dünya ve Ülkemiz Enerji ve Tabii Kaynaklar Görünümü. Türkiye Cumhuriyeti Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı. Ankara: ETKB Yayını.
- ETKB. (2017). Dünya ve Türkİye Enerjİ ve Tabii Kaynaklar Görünümü . ENERJİ VE TABİİ KAYNAKLAR BAKANLIĞI, Ankara.
- İPRAGAZ. (2018, 05 11). http://www.ipragaz.com.tr/lng.asp adresinden alındıKalkınma Bakanlığı Özel İhtisas Komisyonu Raporu. (2014). Onununcu Kalkınma Planı 2014 - 2018 Enerji Güvenliği ve verimliliği 2023. Ankara: Kalkınma Bakanlığı.
- KARABULUT, Y. (2003). Enerji Kaynakları. Ankara: Hilmi Usta Matbaacılık.
- KARAOSMANOĞLU, F. (2006). Biyoyakıt teknolojisi ve İTÜ araştırmaları. İSTANBUL: İTÜ Matbaası.
- KARTALKANAT, A. (1991). Cumhuriyet Döneminde Madenciliğimizin Gelişimi ve Türkiye Madencilik Politikası. Jeoloji Mühendisliği Dergisi(38), 51-67.
- KUM, H. (2009). YENİLENEBİLİR ENERJİ KAYNAKLARI: DÜNYA PİYASALARINDAKİ SON GELİŞMELER VE POLİTİKALAR. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 33, s. 207-223.
- OECD . (2015-2016). Factbook 2015-2016. OECD.
- ORAL, M. (2017). Enerji Coğrafyası Perspektifinde Türkiye’Nin Enerji Politikaları. Karabük: Karabük Üniversitesi Sbe Yayımlanmamış Doktora Tezi.
- ÖZTÜRK, H. H. (2013). Yenilenebilir Enerji Kaynakları. İstanbul: Birsen Yayıncılık.
- SEITZ , B. (2010). Desertec. Solarthermische Energie als gemeinsame Energiepolitische Strategie für Europa, Nordafrika und den Nahen Osten?. (Y. BOZKURT, Çev.) Yüksek Lisans Tezi ,: Viyana Üniversitesi, Avusturya.
- TDK. (2018, 05 09). http://tdk.gov.tr/index.php?option=com_bilimsanat&arama=kelime&guid=TDK.GTS.5af58c1e507e54.43331930 adresinden alındı
- TTK. (2016). Taşkömürü Sektör Raporu. Zonguldak.: TTK Yayını.
- TÜMERTEKİN, E., & ÖZGÜÇ, N. (2007). Ekonomik Coğrafya: Küreselleşme ve Kalkınma. İstanbul: Çantay Kitabevi.
- WEC. (2016). World Energy Resources. World Energy Council (WEC). London, United Kingdom: WEC Publication.
- WNA. (2018, 05 10). World Nuclear Association. World Nuclear Association (WNA) (2017) ‘’World Nuclear Power Reactors & Uranium Requirements’’,
- http://www.world-nuclear.org/information-library/facts-and-figures/world-nuclear-power-reactors-and-uranium-requireme.aspx, Erişim Tarihi: 13.05.2017. adresinden alındı
- YERGİN, D. T. (2003). Petrol: para ve güç çatışmasının epik öyküsü. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
- YILMAZER, Ö. (2016). Enerji Ekonomi Politiğinde Yenilenebilir Enerjinin Değişen Rolü Vve Türkiye Açısından Önemi. İzmir: İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Sbe Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
- YORKAN, A. (2009). Avrupa Birliği’nin Enerji Politikası ve Türkiye’ye Etkileri. Bilge Strateji Dergisi, 1(1), 25-26.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Original Research Articles |
| Authors | |
| Publication Date | June 30, 2019 |
| Published in Issue | Year 2019 Volume: 1 Issue: 1 |
Publisher
İzmir Academy Association
www.izmirakademi.org
Journal Home Page | Aim & Scope | Author Guidelines | Policies| Indexes| Journal Boards| Contact